Jeez.. Wat heb ik al lang niks meer van mezelf laten horen! Geen zorgen, ik leef nog! School is alweer begonnen en er is enorm veel gebeurd.. Alles is zo snel gegaan, en in een klap voelt alles weer even wat anders. Hierover ga ik vandaag vertellen.
Ten eerste zit ik nu dus eindelijk in VWO4. Bovenbouw. Ik moet zeggen, het is écht een wereld van verschil vergeleken met vorig jaar. Al mijn vriendinnen zijn naar havo gegaan, en ik ben soort van in mijn eentje overgebleven op het vwo. Ik kan me wel erg goed concentreren op mijn werk, en mijn klasgenoten zijn ook vrij gezellig. Alsnog blijf ik in de pauzes en buiten de lessen lekker bij mijn échte vrienden plakken. Ik laat ze niet zomaar vallen.
Alles is opeens een stuk serieuzer dit jaar. Ik merk steeds meer dat ik nu echt naar het einde van de middelbare school moet werken. De stof is wat moeilijker en ik moet steeds vaker steeds later op school zitten.. Het is een kwestie van goed plannen en concentratie en productiviteit in de les. Misschien maak ik nog wel een stukje over middelbare school, maar voor nu is dit meer een update.
Verder ben ik sociaal ook weer een level up gegaan.. Ik heb eind deze zomer verkering gekregen met een geweldige jongen uit de andere kant van het land. Jep... Langeafstands-relatie dus.. Maar we doen het tot nu toe vrij goed! Elke dag gaat het steeds beter, en we praten 24/7. Natuurlijk is het in het begin altijd een stuk leuker dan later, dus ik ben benieuwd hoe lang dit door gaat.
Als je mijn vorige stukjes hebt gelezen, weet je misschien dat ik best cynisch ben over "liefde". En ik moet eerlijk zeggen dat ik nog steeds een beetje zo ben. Ik ben namelijk ook erg koppig. Ik vind nog steeds dat liefde niet iets is waar je je druk om moet maken. En het komt toevallig naar je toe, op een moment dat je het totaal niet verwacht. Het is leuk, dus geniet ervan, maar het is écht absoluut niks om je druk over te maken. Het leven gaat zoals die gaat.
Op het moment ben ik vrij gelukkig. Alles is okay, en ik had het niet anders gewild. Niks op of aan te merken. Ik hou van mijn vriendje en doe graag mijn best voor hem, ik doe mijn best op school en ga er helemaal voor, en hou tegelijk mijn sociale leven met mijn vriendinnen zo goed als mogelijk is. Qua gezondheid gaat het ook goed, ik let op mezelf en probeer genoeg vrije tijd te houden voor rust. Hoe druk ik het ook heb, rust is ook enorm belangrijk merk ik.
Ik heb een vrij drukke planning.. Moet goed leren voor de toetsen natuurlijk, en ik wil binnenkort naar mijn vriendje gaan! Kwestie van plannen en goed organiseren. Gelukkig ben ik daar opzich best goed in. De balans vinden tussen verplichtingen en sociaal leven is een beetje gokken, maar komt allemaal wel goed.
Hoe gaat het bij jullie? Hoe is het begin van het jaar bij jullie gegaan? Had je verwacht dat zelfs ík een liefdesleven zou kunnen hebben?! wauw...
Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
woensdag 24 september 2014
vrijdag 8 augustus 2014
Pestkop Brein
Het brein.. Een geweldig stelsel van zenuwen die je lichaam laat functioneren en een bibliotheek vol informatie die ons helpt goed te denken en met die gedachten keuzes te maken. Een geweldige uitvinding van de natuur. En toch zo tegenstrijdig tegenwoordig. Er zijn namelijk wel wat dingen waaraan ik me kan ergeren bij mijn hersenen.
Gedurende de nacht dromen wij geweldige dromen. Dromen zijn grote fantasieën die je beleefd. Gelukkig ben je gedurende de droom verlamd anders zou je waarschijnlijk 's nachts hele rare dingen doen, en je waarschijnlijk vast verwonden. En dan alsnog in de ochtend niet herinneren wat je hebt gedroomd of gedaan!
Maar dromen is niet het enige wat je 's nachts doet. Je verbruikt 's nachts 10% minder energie in vergelijking met overdag, en je hersenen zijn 's nachts erg bezig met het verwerken van alle gebeurtenissen en informatie van de afgelopen dag. Het probleem is.. Je hersenen vergeten het grootste deel. Best handig eigenlijk, want ik hoef niet elke rotreclame te herinneren, of te weten wat ik voor ontbijt heb gegeten. Máár als ik me moet herinneren waar ik mijn sleutels heb gelaten, namen moet herinneren of de belangrijke stof voor een toets, dan denken mijn hersenen "neh".
Wat je hersenen wel onthouden is belangrijke informatie. Bijvoorbeeld, een route die je hebt gelopen, want het is belangrijk dat je weer thuis kan komen als je die route weer is loopt. Of wanneer je je hebt gebrand, onthoud je dat je je hand misschien niet meer op die plek waar je je hebt gebrand moet neerzetten. Om te zorgen dat je domme fouten niet meer maakt, blijven je hersenen deze gebeurtenissen onthouden. Want deze gebeurtenissen helpen je te overleven in de wildernis. Dit doen de hersenen dus uit oerinstinct.
Het probleem hier is.. Dat mijn hersenen het blijkbaar nodig vinden om mij me aan domme keuzes en gebeurtenissen te herinneren wanneer ik gewoon rustig relaxed op de bank zit. Het is blijkbaar nodig om mezelf op een willekeurig rustig moment te herinneren dat ik me ooit erg dom versprak voor de klas, of dat ik een meisje ooit "dom" noemde, waar ik me later erg schuldig om voelde. Het gevolg van deze "flashbacks" is dat ik me meestal nogal dom of stom voel omdat dat me is overkomen. Op dat moment wil ik mezelf erg hard facepalmen en mezelf "stom" noemen, met als gevolg dat iedereen om me heen denkt dat ik gestoord ben geworden. Dankje hersenen!
Maar gelukkig zijn er ook goede momenten, en dingen die je goed heb gedaan. Alleen komen die herinneringen meestal niet zomaar naar boven, alleen als je een foto ziet, een nummer hoort of iets hoort wat je jezelf daaraan doet herinneren. Je moet jezelf als het ware goed blijven herinneren dat je ook hele goede dingen doet.
Het positieve aan de domme negatieve flashbacks van je hersenen, is dat je wel kan zien tot in hoeverre je bent gegroeid als mens. Je weet dat je dat niet meer moet doen, en dat je ervan geleerd hebt. Dat is nog is positief bekeken, vind je niet? En we hebben gelukkig de technologie om foto's op te slaan voor onze herinneringen, en kalenders om verjaardagen te onthouden! Hoera voor technologie!
Alsnog is het brein een geweldige uitvinding van de natuur, en laten we ons vooral niet voor de gek houden door onze hersenen, want hoe erg onze hersenen onze humeur probeert te verzieken, wij hebben nog altijd te controle.
Vind jij dit herkenbaar? Erger jij je ook wel is aan jezelf? Wat vind je daarvan? En hoe zijn jouw dromen (als je ze niet vergeet dan)? Zal ik is over mijn dromen schrijven? Wat vinden jullie? Laat je horen in de comments en tot de volgende keer dan maar!
xAnouch.
Gedurende de nacht dromen wij geweldige dromen. Dromen zijn grote fantasieën die je beleefd. Gelukkig ben je gedurende de droom verlamd anders zou je waarschijnlijk 's nachts hele rare dingen doen, en je waarschijnlijk vast verwonden. En dan alsnog in de ochtend niet herinneren wat je hebt gedroomd of gedaan!
Maar dromen is niet het enige wat je 's nachts doet. Je verbruikt 's nachts 10% minder energie in vergelijking met overdag, en je hersenen zijn 's nachts erg bezig met het verwerken van alle gebeurtenissen en informatie van de afgelopen dag. Het probleem is.. Je hersenen vergeten het grootste deel. Best handig eigenlijk, want ik hoef niet elke rotreclame te herinneren, of te weten wat ik voor ontbijt heb gegeten. Máár als ik me moet herinneren waar ik mijn sleutels heb gelaten, namen moet herinneren of de belangrijke stof voor een toets, dan denken mijn hersenen "neh".
Wat je hersenen wel onthouden is belangrijke informatie. Bijvoorbeeld, een route die je hebt gelopen, want het is belangrijk dat je weer thuis kan komen als je die route weer is loopt. Of wanneer je je hebt gebrand, onthoud je dat je je hand misschien niet meer op die plek waar je je hebt gebrand moet neerzetten. Om te zorgen dat je domme fouten niet meer maakt, blijven je hersenen deze gebeurtenissen onthouden. Want deze gebeurtenissen helpen je te overleven in de wildernis. Dit doen de hersenen dus uit oerinstinct.
Het probleem hier is.. Dat mijn hersenen het blijkbaar nodig vinden om mij me aan domme keuzes en gebeurtenissen te herinneren wanneer ik gewoon rustig relaxed op de bank zit. Het is blijkbaar nodig om mezelf op een willekeurig rustig moment te herinneren dat ik me ooit erg dom versprak voor de klas, of dat ik een meisje ooit "dom" noemde, waar ik me later erg schuldig om voelde. Het gevolg van deze "flashbacks" is dat ik me meestal nogal dom of stom voel omdat dat me is overkomen. Op dat moment wil ik mezelf erg hard facepalmen en mezelf "stom" noemen, met als gevolg dat iedereen om me heen denkt dat ik gestoord ben geworden. Dankje hersenen!
Maar gelukkig zijn er ook goede momenten, en dingen die je goed heb gedaan. Alleen komen die herinneringen meestal niet zomaar naar boven, alleen als je een foto ziet, een nummer hoort of iets hoort wat je jezelf daaraan doet herinneren. Je moet jezelf als het ware goed blijven herinneren dat je ook hele goede dingen doet.
Het positieve aan de domme negatieve flashbacks van je hersenen, is dat je wel kan zien tot in hoeverre je bent gegroeid als mens. Je weet dat je dat niet meer moet doen, en dat je ervan geleerd hebt. Dat is nog is positief bekeken, vind je niet? En we hebben gelukkig de technologie om foto's op te slaan voor onze herinneringen, en kalenders om verjaardagen te onthouden! Hoera voor technologie!
Alsnog is het brein een geweldige uitvinding van de natuur, en laten we ons vooral niet voor de gek houden door onze hersenen, want hoe erg onze hersenen onze humeur probeert te verzieken, wij hebben nog altijd te controle.
Vind jij dit herkenbaar? Erger jij je ook wel is aan jezelf? Wat vind je daarvan? En hoe zijn jouw dromen (als je ze niet vergeet dan)? Zal ik is over mijn dromen schrijven? Wat vinden jullie? Laat je horen in de comments en tot de volgende keer dan maar!
xAnouch.
dinsdag 29 juli 2014
The Fault In Our Stars.
Bijna iedereen kent het nu wel. Er is een film van gemaakt, het is de best-seller in Amerika en het is een enorme hype geworden. Ik heb het natuurlijk over The Fault In Our Stars (voor het geval je de titel niet hebt gezien). En natuurlijk ben ik een van de tienermeisjes die verliefd is geworden op het verhaal, maar ik heb natuurlijk ook mijn mening over dit boek.
Dit boek is geschreven door John Green, een 37 jarige schrijver en criticus die al grote successen heeft geboekt met boeken als: Looking For Alaska en Paper Towns. In 2012 publiceerde hij de grote best-seller: The Fault In Our Stars. En wauw... Het is een absolute hit! Een beetje main stream geworden, maar alsnog een goed boek! John heeft ook een YouTubekanaal met zijn broer Henk Green. Ze maken samen een soort "videovlogs" voor elkaar. Ze beginnen de filmpjes vaak met een enthousiaste "Good morning John/Henk" en vertellen tegen hun broer (en tegelijk ook tegen de alle andere kijkers) wat hun is opgevallen, wat hun interesseert. Leuk kanaal om is te bekijken!
Dan nu over het boek. Ik heb het boek in het engels gelezen, maar ben ook van plan het in het Nederlands terug te lezen, aangezien ik denk dat ik het dan meer begrijp. Alsnog is alles mooi en goed beschreven en als je een beetje goed engels kan dan volg je het verhaal prima.
Het begin was een goede opening in het leven van de 16-jarige Hazel Grace Lancaster. Ze is depressief en had eigenlijk alles al opgegeven toen ze longkanker had dat niet te genezen leek, maar wacht! Uiteindelijk bleek toch één medicijn te werken, en daardoor leeft ze nog wát langer te leven. Het was namelijk helaas niet goed genoeg.. Het is onduidelijk hoe lang ze nog te leven heeft, maar haar ouders blijven voor haar zorgen tot haar dood en zij zelf denkt daar veel over na. Het is fascinerend hoe ze daarover nadenkt. Hazel moet ook door het leven gaan met een draagbare zuurstoftank om goed te kunnen ademen en haar longen nog een beetje te kunnen laten functioneren als bijna normale longen. Ze moet van haar moeder naar een praatgroep om toch van haar leven te genieten.
Al snel ontmoet ze de charmante Augustus Waters. Augustus heeft ook kanker gehad maar was op dat moment genezen. Hij had botkanker in zijn been en heeft daaraan dus een prothese overgehouden. Augustus Waters is een uiterst interessante jonge man, is geobsedeerd met metaforen en het achterlaten van een stempel op de wereld. Augustus en Hazel raken bevriend en al snel raakt Augustus in aanraking met Hazel haar favoriete boek: An Imperial Affliction.
En hier begint het allemaal mee. Ze hebben vragen over het boek en willen de schrijver van het boek: Peter Van Houten die in Amsterdam woont, graag is spreken. Augustus en Hazel nemen je mee in hun ideeën en lifestyle, en je maakt hun reis en de ontwikkelingen tussen dit koppel helemaal mee.
Ik vond het absoluut een prachtig boek. Het is vrij realistisch vertelt en mooi geschreven. Het verhaal is modern en origineel. De situaties zijn erg goed uitgewerkt, en het lijkt écht alsof een echte kankerpatiënt dit heeft vertelt. De gedachten en gevoelens zijn goed voor te stellen als je je bedenkt dat deze mensen in het boek al veel hebben moeten nadenken over het oog in oog staan met de dood.
De karakters zijn leuk, ik had alleen graag gehad dat ik meer had kunnen meeleven met de gevoelens van de karakters. Ik snapte hun gedachten, maar ik vond dat de gevoelens niet goed overkwamen en ik het niet goed genoeg kon zien door de ogen van Hazel Grace.
Ik heb wel is gehoord dat The Fault In Our Stars een weerspiegeling is van de andere boeken van Green. Ik kan daar niks over zeggen, aangezien ik nog geen andere boeken heb gelezen van John Green. Maar ik vond het een mooi verhaal en goed uitgewerkt.
De film van The Fault In Our Stars kwam hier in Nederland vrij laat uit. Maar ik ben er samen met mijn beste vriendin en haar vriendje heen gegaan. En ik zelf vond het een prachtige film. Het originele verhaal is goed in de film naar voren gekomen. Sommige dingen zijn een beetje verdraaid en veranderd, maar je kunt niet alles hebben natuurlijk. Het was heel mooi, en Hazel en Augustus zijn geweldig gespeeld door Shailene Woodley en Ansel Elgort. Ik vond dat Isaac in de film wat minder goed naar voren kwam, maar vooral omdat het waarschijnlijk heel moeilijk is om te moeten acteren zonder de uitdrukking in de ogen te leggen. Alles kwam heel mooi samen en de film liet je lachen, en janken en treuren. Ik heb erg gelachen en enorm gehuild bij deze film, en dát wilt wat zeggen! Aangezien ik bijna nooit écht huil bij films! Jeez....
Ik moet wel zeggen dat het boek beter is dan de film, maar ik wil hem graag nog is zien. En de track van Ed Sheeran op het einde van de film... All Of The Stars is een prachtig nummer en sluit mooi op de film aan.
Wat vind jij van het boek van The Fault In Our Stars? En de film? Vind je dat de film op het boek aansluit? Ben je het met me eens, of heb je een geheel andere mening? Laat je horen in de reacties! En tot de volgende keer.
xAnouch.
Dit boek is geschreven door John Green, een 37 jarige schrijver en criticus die al grote successen heeft geboekt met boeken als: Looking For Alaska en Paper Towns. In 2012 publiceerde hij de grote best-seller: The Fault In Our Stars. En wauw... Het is een absolute hit! Een beetje main stream geworden, maar alsnog een goed boek! John heeft ook een YouTubekanaal met zijn broer Henk Green. Ze maken samen een soort "videovlogs" voor elkaar. Ze beginnen de filmpjes vaak met een enthousiaste "Good morning John/Henk" en vertellen tegen hun broer (en tegelijk ook tegen de alle andere kijkers) wat hun is opgevallen, wat hun interesseert. Leuk kanaal om is te bekijken!
Dan nu over het boek. Ik heb het boek in het engels gelezen, maar ben ook van plan het in het Nederlands terug te lezen, aangezien ik denk dat ik het dan meer begrijp. Alsnog is alles mooi en goed beschreven en als je een beetje goed engels kan dan volg je het verhaal prima.
Het begin was een goede opening in het leven van de 16-jarige Hazel Grace Lancaster. Ze is depressief en had eigenlijk alles al opgegeven toen ze longkanker had dat niet te genezen leek, maar wacht! Uiteindelijk bleek toch één medicijn te werken, en daardoor leeft ze nog wát langer te leven. Het was namelijk helaas niet goed genoeg.. Het is onduidelijk hoe lang ze nog te leven heeft, maar haar ouders blijven voor haar zorgen tot haar dood en zij zelf denkt daar veel over na. Het is fascinerend hoe ze daarover nadenkt. Hazel moet ook door het leven gaan met een draagbare zuurstoftank om goed te kunnen ademen en haar longen nog een beetje te kunnen laten functioneren als bijna normale longen. Ze moet van haar moeder naar een praatgroep om toch van haar leven te genieten.
Al snel ontmoet ze de charmante Augustus Waters. Augustus heeft ook kanker gehad maar was op dat moment genezen. Hij had botkanker in zijn been en heeft daaraan dus een prothese overgehouden. Augustus Waters is een uiterst interessante jonge man, is geobsedeerd met metaforen en het achterlaten van een stempel op de wereld. Augustus en Hazel raken bevriend en al snel raakt Augustus in aanraking met Hazel haar favoriete boek: An Imperial Affliction.
En hier begint het allemaal mee. Ze hebben vragen over het boek en willen de schrijver van het boek: Peter Van Houten die in Amsterdam woont, graag is spreken. Augustus en Hazel nemen je mee in hun ideeën en lifestyle, en je maakt hun reis en de ontwikkelingen tussen dit koppel helemaal mee.
Ik vond het absoluut een prachtig boek. Het is vrij realistisch vertelt en mooi geschreven. Het verhaal is modern en origineel. De situaties zijn erg goed uitgewerkt, en het lijkt écht alsof een echte kankerpatiënt dit heeft vertelt. De gedachten en gevoelens zijn goed voor te stellen als je je bedenkt dat deze mensen in het boek al veel hebben moeten nadenken over het oog in oog staan met de dood.
De karakters zijn leuk, ik had alleen graag gehad dat ik meer had kunnen meeleven met de gevoelens van de karakters. Ik snapte hun gedachten, maar ik vond dat de gevoelens niet goed overkwamen en ik het niet goed genoeg kon zien door de ogen van Hazel Grace.
Ik heb wel is gehoord dat The Fault In Our Stars een weerspiegeling is van de andere boeken van Green. Ik kan daar niks over zeggen, aangezien ik nog geen andere boeken heb gelezen van John Green. Maar ik vond het een mooi verhaal en goed uitgewerkt.
De film van The Fault In Our Stars kwam hier in Nederland vrij laat uit. Maar ik ben er samen met mijn beste vriendin en haar vriendje heen gegaan. En ik zelf vond het een prachtige film. Het originele verhaal is goed in de film naar voren gekomen. Sommige dingen zijn een beetje verdraaid en veranderd, maar je kunt niet alles hebben natuurlijk. Het was heel mooi, en Hazel en Augustus zijn geweldig gespeeld door Shailene Woodley en Ansel Elgort. Ik vond dat Isaac in de film wat minder goed naar voren kwam, maar vooral omdat het waarschijnlijk heel moeilijk is om te moeten acteren zonder de uitdrukking in de ogen te leggen. Alles kwam heel mooi samen en de film liet je lachen, en janken en treuren. Ik heb erg gelachen en enorm gehuild bij deze film, en dát wilt wat zeggen! Aangezien ik bijna nooit écht huil bij films! Jeez....
Ik moet wel zeggen dat het boek beter is dan de film, maar ik wil hem graag nog is zien. En de track van Ed Sheeran op het einde van de film... All Of The Stars is een prachtig nummer en sluit mooi op de film aan.
Wat vind jij van het boek van The Fault In Our Stars? En de film? Vind je dat de film op het boek aansluit? Ben je het met me eens, of heb je een geheel andere mening? Laat je horen in de reacties! En tot de volgende keer.
xAnouch.
vrijdag 4 juli 2014
Let's Get Nerdy.
We kennen allemaal wel de 'stille' sociale groep op school. Die paar jongens en soms meisjes die stil achter in een hoekje zitten en weinig zeggen. De mensen die goede cijfers halen, maar toch niet zo opvallen. De zogenoemde: "Nerds".
Goed, ik moet iets toegeven.. Ik ben een nerd! Niet de levenloze nerd zonder vrienden. Maar ik lees graag interessante dingen, filosofische gedachten interesseren mij en ik vind school helemaal zo slecht niet (afgezien de stress dan..). Ik mag dus best zeggen dat ik wel een beetje een nerd ben, en dat weten mijn vriendinnen ook. Ik ben dan niet het hele stille meisje dat achterin de klas altijd alles maakt, want dat is voor mij vrijwel onmogelijk. En ik heb een tijd dit jaar gehad dat ik me zo aangevallen voelde omdat ik het goed deed op school, dat ik dacht dat ik het inderdaad een stuk rustiger aan mocht doen. Wat ook helemaal niet zo erg was! Maar daardoor werd ik ook wel steeds luier, en lagere cijfers waren het gevolg. Maargoed, ook weer van geleerd! Nu gaat het alweer helemaal goed, en ik ga absoluut over naar VWO4 met 0 onvoldoendes op mijn rapport! woopwoop!
Ik mag trots zeggen dat ik een nerdje ben! Niet een total nerd, maar alsnog! Als je tegen iemand zegt dat hij of zij een nerd is, zeg je letterlijk: "Jij bent slim". En daar is absoluut iets om trots op te mogen zijn. En het goed doen op school betekent natuurlijk ook niet dat je meteen geniaal bent. Op emotioneel gebied kan je namelijk ook erg slim zijn. Het is bewezen dat de meeste hele slimme mensen misschien een hoog IQ hebben, maar een minder hoog EQ. Wat betekent dat ze de emoties dan weer minder goed begrijpen en anderen kunnen dat dan weer wel. Dit heb ik geleerd van een hele goede vriendin van mij, Sarah Isabella (van haar blog LadySarahIsabella). #mentioned.
Op een schaal van 1 tot 10 op nerdheid, scoor ik denk ik een 6 of een 7. Wat denk jij? Lees jij graag? En ik heb een hele belangrijke vraag, En jullie meningen nodig. Ik weet dat niet veel mensen dit lezen, maar toch is dit een van de vragen die ik me wel is afvraag op het moment.
"Wat is normaal?"
Voor jezelf is het misschien normaal om met krijt of verf te kliederen op je slaapkamermuur, het is toch van jou, toch? Is normaliteit wat je is aangeleerd, of wat de maatschappij is aangeleerd? Is het wat je eigen groepje vrienden vinden en wat volgens jullie logica is? Laat je horen in de comments! En tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
Mensen op school zien nerd-zijn snel als iets slechts. Het wordt vaak geassocieerd met "geen leven hebben" of "vriendloos zijn". Meestal word het dus negatief gebruikt. Eigenlijk net als "homo", maar veel minder serieus. Deze woorden worden gebruikt om mensen veel erger of slechter naar voren te brengen dan ze eigenlijk zijn.
Onze taalgebruik is dan ook de laatste jaren enorm verandert. Uitdrukkingen worden negatief groter gemaakt en als bijvoeglijk naamwoord gebruikt. Net als dat je eerst zou zeggen "Ah, dat is echt een rottoets geweest". Wordt nu gezegd: "Ah damn, dat was echt een kuttoets". Alleen om extra naar voren te halen wat we bedoelen. Het woordje "rot" lijkt in zijn waarde te zijn gedaald.
Goed, ik moet iets toegeven.. Ik ben een nerd! Niet de levenloze nerd zonder vrienden. Maar ik lees graag interessante dingen, filosofische gedachten interesseren mij en ik vind school helemaal zo slecht niet (afgezien de stress dan..). Ik mag dus best zeggen dat ik wel een beetje een nerd ben, en dat weten mijn vriendinnen ook. Ik ben dan niet het hele stille meisje dat achterin de klas altijd alles maakt, want dat is voor mij vrijwel onmogelijk. En ik heb een tijd dit jaar gehad dat ik me zo aangevallen voelde omdat ik het goed deed op school, dat ik dacht dat ik het inderdaad een stuk rustiger aan mocht doen. Wat ook helemaal niet zo erg was! Maar daardoor werd ik ook wel steeds luier, en lagere cijfers waren het gevolg. Maargoed, ook weer van geleerd! Nu gaat het alweer helemaal goed, en ik ga absoluut over naar VWO4 met 0 onvoldoendes op mijn rapport! woopwoop!
Ik mag trots zeggen dat ik een nerdje ben! Niet een total nerd, maar alsnog! Als je tegen iemand zegt dat hij of zij een nerd is, zeg je letterlijk: "Jij bent slim". En daar is absoluut iets om trots op te mogen zijn. En het goed doen op school betekent natuurlijk ook niet dat je meteen geniaal bent. Op emotioneel gebied kan je namelijk ook erg slim zijn. Het is bewezen dat de meeste hele slimme mensen misschien een hoog IQ hebben, maar een minder hoog EQ. Wat betekent dat ze de emoties dan weer minder goed begrijpen en anderen kunnen dat dan weer wel. Dit heb ik geleerd van een hele goede vriendin van mij, Sarah Isabella (van haar blog LadySarahIsabella). #mentioned.
Op een schaal van 1 tot 10 op nerdheid, scoor ik denk ik een 6 of een 7. Wat denk jij? Lees jij graag? En ik heb een hele belangrijke vraag, En jullie meningen nodig. Ik weet dat niet veel mensen dit lezen, maar toch is dit een van de vragen die ik me wel is afvraag op het moment.
"Wat is normaal?"
Voor jezelf is het misschien normaal om met krijt of verf te kliederen op je slaapkamermuur, het is toch van jou, toch? Is normaliteit wat je is aangeleerd, of wat de maatschappij is aangeleerd? Is het wat je eigen groepje vrienden vinden en wat volgens jullie logica is? Laat je horen in de comments! En tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
maandag 30 juni 2014
Love?
Liefde is mooi, liefde is belangrijk, liefde is... Zwaar overschat. Ben ik de enige die hier zo over denkt? Tegenwoordig doet iedereen alsof ze een vriendje of vriendinnetje nódig hebben. En dat op een vrij jonge leeftijd! Het lijkt alsof de puberteit alleen maar draait over, roddels, liefdes en relaties. Maar wat is er gebeurt met jezelf ontwikkelen, vrienden, familie en avonturen?
Ik ken heel veel mensen die verlieft zijn op het verliefd zijn.. Bijna wanhopig eigenlijk.. Ik vind het zo jammer voor deze mensen. Zij hebben een jongen of meisje nódig om gelukkig te kunnen zijn, en zich geliefd te kunnen voelen. Wat zonde is, aangezien je ook van jezelf kan houden (niet te veel, want over the top is ook weer niet echt leuk) en familie en vrienden die ook vast enorm van je houden. Velen vinden zichzelf niet eens zo leuk of mooi en hebben bevestiging nodig van mensen die de magische zin "Ik hou van je" zeggen. Alsof het dan vast staat.. Maar dat hoeft niet. Je moet eerst wéten dat je mooi bent, en dat je een leuk karakter hebt. Leer van jezelf te houden, voordat je van iemand anders houdt.. Want de grootste gevolg die ontstaat als je dat niet doet is dat die "geliefde" uiteindelijk weg gaat, en je hebt niemand meer die je "geliefd" laat voelen. Je mist waarschijnlijk dat gevoel, en zoekt impulsief naar een nieuwe "lover". Het probleem is dat die nieuwe vlam dus impulsief is, en waarschijnlijk niet eens echt een goede match. Zonde..
Zelf ben ik al ongeveer 15 jaar single. Jep, I love the single-lady-life. En dit zeg ik niet omdat ik stoer probeer te doen. Ik zag namelijk op tijd in dat wanhopig zijn absoluut niet helpt met positief in het leven blijven staan. Want de enige vraag die je je blijft afvragen is "Waarom vinden mensen mij niet leuk?". Wat natuurlijk onzin is, want je weet dat je beste vriend(in) van je houdt, je ouders van je houden en waarschijnlijk nog veel meer mensen! De enige reden waarom je je die vraag afvraagt is omdat je je meer geliefd wilt voelen. Maar dat hoéft niet, als je je realiseerd dat er een vrij grote groep is die van je houd! Je hoeft totaal niet afhankelijk te zijn van iemand die bepaald of je dag is geslaagd of niet! Je hoeft absoluut niet bevestiging van iemand te hebben die voor een tijdje van je houdt, terwijl mensen die dat al jaren zeggen het net zo veel en misschien wel meer menen ook belangrijk zijn!!
Velen denken ook dat de antwoord op hun wanhopige "Waarom vinden mensen mij niet leuk?"-vraag is, "Ik ben niet mooi". En dat is dom! Stop is dat te denken! Je bent misschien geen topmodel, maar je bent waarschijnlijk ook absoluut niet lelijk! Niemand eigenlijk, want iedereen is mooi op zijn eigen manier! Klinkt misschien heel klef en cheesy. Maar zelfs dat meisje met 1 been is mooi, die jongen met een enorm litteken is sterk, die puber met puistjes word later een geweldig mens.
Goed.. Ik zeg totaal niet dat liefde iets slechts is. Dat helemaal niet! Liefde is absoluut prachtig als het je overkomt, en als je een relatie hebt moet je er ook absoluut van genieten. Als iemand van je houdt is dat vast een speciaal gevoel, en je bent blij voor en door diegene en dat is absoluut niet slecht! Alleen maar leuk toch? Als je dit gevoel hebt, heel goed! Ik ben enorm blij voor je!
Het punt is eigenlijk dat liefde niet het belangrijkste is in het leven. Natuurlijk een heel belangrijk aspect in het leven. Zonder liefde van familie, vrienden en de mensen om je heen is het lastig je voldaan en goed te voelen. Maar eigenlijk, vind ik dat het belangrijkste aspect in het leven ben jij. Hoe jij je voelt en wat jij wilt doen. Zo veel mogelijk uit het leven halen wat je wilt toch? Avonturen (mét leuke personen) zijn veel kostbaarder en mooier dan wat dan ook! Natuurlijk kunnen één van die avonturen liefde en relatie zijn. Maar dat is dan ook één klein deel van alle avonturen die je wilt en kan doen in je leven. Maak je leven waardevol.
Hoe ik dit doe? Mij maakt het de laatste tijd niet zo veel uit dat ik single ben. Ik geniet vooral van de mensen om mij heen, en daarbij leer ik ook graag nieuwe mensen kennen. Ik probeer een goede opleiding te krijgen, want mijn mening is dat ik dit toch wel een groot avontuur is waar ik later trots op hoop te zijn. Dan probeer ik tussendoor mooie plekken in de wereld te zien, en hopelijk veel leuke dingen te doen met mijn vrienden en vriendinnen! Waarom niet, toch? Zelf heb ik een Bucketlist. Hier staat alles wat ik zou willen doen, als ik me verveel of ik weet niet wat ik wil doen de vakantie. Deze lijst gaat van "naar Londen gaan" tot "huskeysleeën", en van "een luchtballonvaart" tot "een enorm event organiseren". Waarom niet, toch?
Wat zijn de dingen die jij nog wilt doen? Wat is jouw bucketlist? Wat vind jij van de liefde? Vind je het enorme onzin wat ik nu allemaal zeg, of ben je het er eigenlijk wel mee eens? Laat je horen in de comments en tot de volgende keer!
Ik heb trouwens toetsweek, en daarna vakantie. Ik hoop dan meer te kunnen schrijven natuurlijk. Maar voor nu ga ik me even kapot stressen vanwege de toetsen.... Wish me luck, people! En als je al vakantie hebt, enorm veel plezier en maak er een leuke vakantie van!
Byebye xAnouch.
Ik ken heel veel mensen die verlieft zijn op het verliefd zijn.. Bijna wanhopig eigenlijk.. Ik vind het zo jammer voor deze mensen. Zij hebben een jongen of meisje nódig om gelukkig te kunnen zijn, en zich geliefd te kunnen voelen. Wat zonde is, aangezien je ook van jezelf kan houden (niet te veel, want over the top is ook weer niet echt leuk) en familie en vrienden die ook vast enorm van je houden. Velen vinden zichzelf niet eens zo leuk of mooi en hebben bevestiging nodig van mensen die de magische zin "Ik hou van je" zeggen. Alsof het dan vast staat.. Maar dat hoeft niet. Je moet eerst wéten dat je mooi bent, en dat je een leuk karakter hebt. Leer van jezelf te houden, voordat je van iemand anders houdt.. Want de grootste gevolg die ontstaat als je dat niet doet is dat die "geliefde" uiteindelijk weg gaat, en je hebt niemand meer die je "geliefd" laat voelen. Je mist waarschijnlijk dat gevoel, en zoekt impulsief naar een nieuwe "lover". Het probleem is dat die nieuwe vlam dus impulsief is, en waarschijnlijk niet eens echt een goede match. Zonde..
Zelf ben ik al ongeveer 15 jaar single. Jep, I love the single-lady-life. En dit zeg ik niet omdat ik stoer probeer te doen. Ik zag namelijk op tijd in dat wanhopig zijn absoluut niet helpt met positief in het leven blijven staan. Want de enige vraag die je je blijft afvragen is "Waarom vinden mensen mij niet leuk?". Wat natuurlijk onzin is, want je weet dat je beste vriend(in) van je houdt, je ouders van je houden en waarschijnlijk nog veel meer mensen! De enige reden waarom je je die vraag afvraagt is omdat je je meer geliefd wilt voelen. Maar dat hoéft niet, als je je realiseerd dat er een vrij grote groep is die van je houd! Je hoeft totaal niet afhankelijk te zijn van iemand die bepaald of je dag is geslaagd of niet! Je hoeft absoluut niet bevestiging van iemand te hebben die voor een tijdje van je houdt, terwijl mensen die dat al jaren zeggen het net zo veel en misschien wel meer menen ook belangrijk zijn!!
Velen denken ook dat de antwoord op hun wanhopige "Waarom vinden mensen mij niet leuk?"-vraag is, "Ik ben niet mooi". En dat is dom! Stop is dat te denken! Je bent misschien geen topmodel, maar je bent waarschijnlijk ook absoluut niet lelijk! Niemand eigenlijk, want iedereen is mooi op zijn eigen manier! Klinkt misschien heel klef en cheesy. Maar zelfs dat meisje met 1 been is mooi, die jongen met een enorm litteken is sterk, die puber met puistjes word later een geweldig mens.
Goed.. Ik zeg totaal niet dat liefde iets slechts is. Dat helemaal niet! Liefde is absoluut prachtig als het je overkomt, en als je een relatie hebt moet je er ook absoluut van genieten. Als iemand van je houdt is dat vast een speciaal gevoel, en je bent blij voor en door diegene en dat is absoluut niet slecht! Alleen maar leuk toch? Als je dit gevoel hebt, heel goed! Ik ben enorm blij voor je!
Het punt is eigenlijk dat liefde niet het belangrijkste is in het leven. Natuurlijk een heel belangrijk aspect in het leven. Zonder liefde van familie, vrienden en de mensen om je heen is het lastig je voldaan en goed te voelen. Maar eigenlijk, vind ik dat het belangrijkste aspect in het leven ben jij. Hoe jij je voelt en wat jij wilt doen. Zo veel mogelijk uit het leven halen wat je wilt toch? Avonturen (mét leuke personen) zijn veel kostbaarder en mooier dan wat dan ook! Natuurlijk kunnen één van die avonturen liefde en relatie zijn. Maar dat is dan ook één klein deel van alle avonturen die je wilt en kan doen in je leven. Maak je leven waardevol.
Hoe ik dit doe? Mij maakt het de laatste tijd niet zo veel uit dat ik single ben. Ik geniet vooral van de mensen om mij heen, en daarbij leer ik ook graag nieuwe mensen kennen. Ik probeer een goede opleiding te krijgen, want mijn mening is dat ik dit toch wel een groot avontuur is waar ik later trots op hoop te zijn. Dan probeer ik tussendoor mooie plekken in de wereld te zien, en hopelijk veel leuke dingen te doen met mijn vrienden en vriendinnen! Waarom niet, toch? Zelf heb ik een Bucketlist. Hier staat alles wat ik zou willen doen, als ik me verveel of ik weet niet wat ik wil doen de vakantie. Deze lijst gaat van "naar Londen gaan" tot "huskeysleeën", en van "een luchtballonvaart" tot "een enorm event organiseren". Waarom niet, toch?
Wat zijn de dingen die jij nog wilt doen? Wat is jouw bucketlist? Wat vind jij van de liefde? Vind je het enorme onzin wat ik nu allemaal zeg, of ben je het er eigenlijk wel mee eens? Laat je horen in de comments en tot de volgende keer!
Ik heb trouwens toetsweek, en daarna vakantie. Ik hoop dan meer te kunnen schrijven natuurlijk. Maar voor nu ga ik me even kapot stressen vanwege de toetsen.... Wish me luck, people! En als je al vakantie hebt, enorm veel plezier en maak er een leuke vakantie van!
Byebye xAnouch.
zaterdag 21 juni 2014
I Talk To Myself..
Nee, voor het geval je rare gedachten krijgt bij de titel van dit artikel, ik ben géén psychopaat!! Maar okay, ik praat tegen mezelf. Ik weet niet of het normaal is, of of het slecht is, ik weet alleen dat ik soms zacht tegen mezelf mompel over een onderwerp. Is dit raar? Waarom doe ik dit? En heb jij dit ook? Sorry trouwens, dat ik even niks postte, hierbij dus een extra lang artikel. Vind je langere artikels leuk? Of liever veel korte artikels? Ah.. Zo veel vragen...........
Ik hoor het wel is van andere mensen, dat ze in zichzelf praten dan. Maar ik weet nog steeds niet of het überhaupt wel normaal is! Mijn ouders moeten vast denken dat ik gek ben, als ze langs mijn kamer lopen en ik mompel een beetje tegen het niets. Ik heb wel vaker gehad dat mijn moeder binnen kwam en vroeg tegen wie ik praatte, waarop ik antwoordde: "niemaaand..?". En volgens mij weten mijn vrienden van niks.. oeps..
Maargoed, ik vraag me af of anderen dit ook hebben? Herken je misschien grote fantasieën over wat je wilt doen, kán doen of gaat doen? Herken je misschien die luchtbel of het gevoel dat je even in je eigen wereldje zit? Je vraagt je steeds dingen af, en stelt je bij elke optie wat leuks voor. Heb je dit als je in het openbaar zit? Of als je liever alleen bent? Want als je alleen bent, is het fijner je goed te concentreren op het onderwerp. Ik ben zelf vrij bang dat ik dat in het openbaar doe, dat gebeurt niet zo vaak, meestal alleen als ik écht heel moe ben. In de ochtend fantaseer ik graag op de fiets als ik alleen ben over de dag en wat ik wil en ga doen. En in de avond fantaseer ik over wat ik heb gedaan, en wat ik anders kon doen. Je moet toch alles uit de dag halen wat je kan? Waarom zet je de dingen die je kán doen dat niet even op een rijtje? Denk is na over de mensen waar je heel lang niet meer mee hebt gepraat, en waarom je niet vandaag weer een gesprek met die persoon begint? Als er geen reden is om het niet te doen, doe het dan gewoon! Maak die uren dat je wakker bent nuttig, door iets leuks te doen. De nachten en fantasieën zijn er om te dromen, en de tijd dat je wakker bent is er om die dromen na te streven.
Best grappig eigenlijk.. Uit onderzoek is bewezen dat mensen die tegen zichzelf praten, intelligenter zijn dan de mensen die dat niet doen. Het ziet er misschien wel uit alsof je gestoord bent geworden, maar het helpt je wel dingen uit te zoeken en alles op een rijtje te zetten en de dag zo goed te beginnen. Een momentje van tot jezelf komen eigenlijk.
Daarbij filosofeer ik ook wel is. Ken jij dat ook? Op school ben je met je vrienden en eigenlijk niet zo bezig met die dingen, en het enige wat je denkt is: "ah, okay. Leuk. Potato. HAHAHAHA what?". En wanneer je in bed ligt, of je bent rustig, of je hebt een mooi boek gelezen of een film gezien, en dan denk je opeens "Waarom heeft god de aarde op precies deze plek in het universum gezet zodat menselijk leven mogelijk was?". Tja... De slimme mensen zijn juist diegene die goed over dingen kunnen nadenken, dingen opmerken en herinneren. Merk is op hoe mooi de lucht is in de ochtend. Denk is na over hoe mooi het zou zijn als... De slimste mensen hebben namelijk nooit iets uitgevonden, maar iets opgemerkt. Zwaartekracht is nooit uitgevonden door iemand! Zou wel grappig zijn, stel je toch is voor! De mens zweefde vroeger toen in de lucht als een veertje, en toen dacht Newton opeens "ey, laten we alles even ter pletter vallen!". En BAM. Zwaartekracht uitgevonden!
Waarom ik dit doe, weet ik eigenlijk nog niet zo zeker. Ik denk dat ik op sommige momenten dat ik alleen ben gewoon iemand nodig heb waar ik de diepste dingen mee kan bespreken, iemand die slim is en mij begrijpt. En wie begrijpt mij nou beter dan mijzelf?! Een tweede ik, zou ik niet wensen in deze wereld, want ik weet niet of dat wel goed komt, maar "ik" ben wel de beste persoon om mee te praten. Ik beschrijf mijn gevoelens voor mijzelf, en zo kom ik er toch beter achter wat ik wil en voel, aangezien ik het probeer te beschrijven en probeer te denken.
Nee, zo vaak heb ik dit ook weer niet hoor. Waarschijnlijk zijn dit vooral de momenten dat ik moe ben en alleen, of met probleempjes zit (wat niet al te vaak gebeurt, aangezien ik vrij positief ben). Ach, toch fijne momenten. Vooral als ik net een mooi boek uit heb trouwens, dan begin ik te denken wat ik zou doen in zo'n scenario. Laatst heb ik The Fault In Our Stars gelezen. Prachtig boek! Wie heeft het nog meer gelezen? Ik ben enorm benieuwd wat jullie zouden doen in deze situaties?
Ik hoor graag van jullie dromen en dagdromen! Hoeveel dagdromers heb ik tussen mijn weinige lezers? Laat je horen in de comments! Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
Ik hoor het wel is van andere mensen, dat ze in zichzelf praten dan. Maar ik weet nog steeds niet of het überhaupt wel normaal is! Mijn ouders moeten vast denken dat ik gek ben, als ze langs mijn kamer lopen en ik mompel een beetje tegen het niets. Ik heb wel vaker gehad dat mijn moeder binnen kwam en vroeg tegen wie ik praatte, waarop ik antwoordde: "niemaaand..?". En volgens mij weten mijn vrienden van niks.. oeps..
Maargoed, ik vraag me af of anderen dit ook hebben? Herken je misschien grote fantasieën over wat je wilt doen, kán doen of gaat doen? Herken je misschien die luchtbel of het gevoel dat je even in je eigen wereldje zit? Je vraagt je steeds dingen af, en stelt je bij elke optie wat leuks voor. Heb je dit als je in het openbaar zit? Of als je liever alleen bent? Want als je alleen bent, is het fijner je goed te concentreren op het onderwerp. Ik ben zelf vrij bang dat ik dat in het openbaar doe, dat gebeurt niet zo vaak, meestal alleen als ik écht heel moe ben. In de ochtend fantaseer ik graag op de fiets als ik alleen ben over de dag en wat ik wil en ga doen. En in de avond fantaseer ik over wat ik heb gedaan, en wat ik anders kon doen. Je moet toch alles uit de dag halen wat je kan? Waarom zet je de dingen die je kán doen dat niet even op een rijtje? Denk is na over de mensen waar je heel lang niet meer mee hebt gepraat, en waarom je niet vandaag weer een gesprek met die persoon begint? Als er geen reden is om het niet te doen, doe het dan gewoon! Maak die uren dat je wakker bent nuttig, door iets leuks te doen. De nachten en fantasieën zijn er om te dromen, en de tijd dat je wakker bent is er om die dromen na te streven.
Best grappig eigenlijk.. Uit onderzoek is bewezen dat mensen die tegen zichzelf praten, intelligenter zijn dan de mensen die dat niet doen. Het ziet er misschien wel uit alsof je gestoord bent geworden, maar het helpt je wel dingen uit te zoeken en alles op een rijtje te zetten en de dag zo goed te beginnen. Een momentje van tot jezelf komen eigenlijk.
Daarbij filosofeer ik ook wel is. Ken jij dat ook? Op school ben je met je vrienden en eigenlijk niet zo bezig met die dingen, en het enige wat je denkt is: "ah, okay. Leuk. Potato. HAHAHAHA what?". En wanneer je in bed ligt, of je bent rustig, of je hebt een mooi boek gelezen of een film gezien, en dan denk je opeens "Waarom heeft god de aarde op precies deze plek in het universum gezet zodat menselijk leven mogelijk was?". Tja... De slimme mensen zijn juist diegene die goed over dingen kunnen nadenken, dingen opmerken en herinneren. Merk is op hoe mooi de lucht is in de ochtend. Denk is na over hoe mooi het zou zijn als... De slimste mensen hebben namelijk nooit iets uitgevonden, maar iets opgemerkt. Zwaartekracht is nooit uitgevonden door iemand! Zou wel grappig zijn, stel je toch is voor! De mens zweefde vroeger toen in de lucht als een veertje, en toen dacht Newton opeens "ey, laten we alles even ter pletter vallen!". En BAM. Zwaartekracht uitgevonden!
Waarom ik dit doe, weet ik eigenlijk nog niet zo zeker. Ik denk dat ik op sommige momenten dat ik alleen ben gewoon iemand nodig heb waar ik de diepste dingen mee kan bespreken, iemand die slim is en mij begrijpt. En wie begrijpt mij nou beter dan mijzelf?! Een tweede ik, zou ik niet wensen in deze wereld, want ik weet niet of dat wel goed komt, maar "ik" ben wel de beste persoon om mee te praten. Ik beschrijf mijn gevoelens voor mijzelf, en zo kom ik er toch beter achter wat ik wil en voel, aangezien ik het probeer te beschrijven en probeer te denken.
Nee, zo vaak heb ik dit ook weer niet hoor. Waarschijnlijk zijn dit vooral de momenten dat ik moe ben en alleen, of met probleempjes zit (wat niet al te vaak gebeurt, aangezien ik vrij positief ben). Ach, toch fijne momenten. Vooral als ik net een mooi boek uit heb trouwens, dan begin ik te denken wat ik zou doen in zo'n scenario. Laatst heb ik The Fault In Our Stars gelezen. Prachtig boek! Wie heeft het nog meer gelezen? Ik ben enorm benieuwd wat jullie zouden doen in deze situaties?
Ik hoor graag van jullie dromen en dagdromen! Hoeveel dagdromers heb ik tussen mijn weinige lezers? Laat je horen in de comments! Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
vrijdag 23 mei 2014
Het Leven Van Een PeoplePleaser
Altijd mensen willen helpen en proberen er voor iedereen te zijn. Velen proberen dit altijd zo goed mogelijk na te leven. Maar sommigen gaan net wat te ver.. Zo ook ik! Ik probeer niet per sé opdringerig te zijn, maar ik ben wel een obsessieve helpster. Soms zet ik mezelf op een lagere plaats dan iemand anders, of doe ik te veel aan een bepaalde opdracht om mensen zo goed mogelijk te helpen. Als je jezelf hierin herkent ben je duidelijk een peoplepleaser.. Meestal zit het gewoon in je aard. Het zit in je karakter, en je kan er wel proberen op te letten, maar natuurlijk blijf je het terug zien. Is dit goed of slecht?
Ik vind vertrouwen een heel belangrijk aspect als ik nieuwe mensen ontmoet. Ik vind het enorm leuk om nieuwe mensen te leren kennen en vrienden te maken. En zelf merk ik ook dat mensen het ook leuk vinden om te praten met iemand waarvan je denkt dat je diegene kan vertrouwen. Lastig eigenlijk.. Vertrouwen. Je verdient het, of je verdient het niet. Zodra je iets doet dat iemand anders niet aanstaat, word je minder vertrouwt. En zodra je iemand in vertrouwen neemt, dan gaat de ander je ook in vertrouwen nemen. Als iemand een verhaal deelt, dan toon ik medeleven en opties. Ik voel me gevleid dat diegene persoonlijke dingen deelt, en aangezien ik dan weet dat diegene mij vertrouwt, probeer ik diegene ook stap voor stap meer te vertrouwen.
Vertrouwen is nou eenmaal lastig. En dus al helemaal voor een peoplepleaser.. Als iemand met een probleem komt, probeer je natuurlijk zo snel mogelijk te reageren. Zodat je geïnteresseerd overkomt. En je praat gezellig mee over het onderwerp. Maar stel dat je op dat moment huiswerk aan het doen was? Of misschien een klusje aan het doen was? Ja, dat laat je natuurlijk even liggen voor die vriend/vriendin. Zodra je zeker weet dat diegene zijn hart gelucht heeft, ga je weer verder met je werk. Als dit gesprek toch even iéts te lang duurt, kom je in tijdnood met je huiswerk.. Aii..
Ik heb hier natuurlijk ook vrij veel ervaring mee.. Het is misschien heel irritant als je erover nadenkt, dat je dat doet! Want die vriend/vriendin kan er niks aan doen, je had toch niks gezegd of wel? Het best is dat je je mobiel, computer of andere elektronica écht weglegt als je aan het werk bent. Het is misschien lastig, want je bent natuurlijk heel nieuwsgierig of er mensen zijn die je een berichtje hebben gestuurd. Maar néé! Dat komt later wel, en je vriend/vriendin begrijpt heus wel dat je even bezig was.
Ook voor opdrachten op school! Als je in een groepje moet werken, doe je gewoon wat er van je word verwacht en als iemand iets niet af heeft, dan probeer je zo goed mogelijk te helpen. jep.. daar gaat ze weer.. Het is zo irritant, want je geeft jezelf alleen maar meer werk. Als een peoplepleaser moet je nou eenmaal leren dat jij ook kunt helpen door te commanderen. Als je zegt dat je dat stukje zo snel mogelijk wilt, dan moet dat ook. En moet diegene niet verwachten dat jij het anders wel doet.
Natuurlijk is het goed om er voor je medemensen te zijn en voor de mensen om wie je geeft te zorgen. Maar wanneer het jouw werk of tijd in de weg staat, overweeg dan goed wat eerder moet en wat belangrijker is. Die vriend van 2 jaar terug die opeens weer tegen je praat, of die boekverslag die overmorgen af moet zijn? Alsnog is helpen een geweldig aspect in de samenleving. Door elke dag iémand te helpen die je wel of niet kent, voel je je meer voldaan en word de ander ook blij! win-win-winsituatie dus! Een kleine daad elke dag, zorgt er ook echt voor dat je positiever en blijer word! Het is een feit!
Een peoplepleaser zijn is dus niet altijd irritant, het is ook erg leuk en je staat nou eenmaal open voor verhalen, opties en ideeën! Leuk, toch?
Het gaat eigenlijk dus allemaal om het vinden van de balans tussen wat jij nodig hebt, en wat je wilt doen. Ik wíl mensen wel helpen, maar wanneer diegene niks wilt zeggen? Laat dan maar! En wanneer ik druk ben? Laat dan toch lekker! Ik heb mijn studie en tijd meer nodig dan een leuk gesprek die ik net zo goed in mijn vrije tijd kan hebben. En anders moet je wel even goed kunnen multitasken.
Herken jij jezelf hierin? Heb jij nog tips om mij misschien te helpen? Laat je verhalen horen in de comments en tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
Ik vind vertrouwen een heel belangrijk aspect als ik nieuwe mensen ontmoet. Ik vind het enorm leuk om nieuwe mensen te leren kennen en vrienden te maken. En zelf merk ik ook dat mensen het ook leuk vinden om te praten met iemand waarvan je denkt dat je diegene kan vertrouwen. Lastig eigenlijk.. Vertrouwen. Je verdient het, of je verdient het niet. Zodra je iets doet dat iemand anders niet aanstaat, word je minder vertrouwt. En zodra je iemand in vertrouwen neemt, dan gaat de ander je ook in vertrouwen nemen. Als iemand een verhaal deelt, dan toon ik medeleven en opties. Ik voel me gevleid dat diegene persoonlijke dingen deelt, en aangezien ik dan weet dat diegene mij vertrouwt, probeer ik diegene ook stap voor stap meer te vertrouwen.
Vertrouwen is nou eenmaal lastig. En dus al helemaal voor een peoplepleaser.. Als iemand met een probleem komt, probeer je natuurlijk zo snel mogelijk te reageren. Zodat je geïnteresseerd overkomt. En je praat gezellig mee over het onderwerp. Maar stel dat je op dat moment huiswerk aan het doen was? Of misschien een klusje aan het doen was? Ja, dat laat je natuurlijk even liggen voor die vriend/vriendin. Zodra je zeker weet dat diegene zijn hart gelucht heeft, ga je weer verder met je werk. Als dit gesprek toch even iéts te lang duurt, kom je in tijdnood met je huiswerk.. Aii..
Ik heb hier natuurlijk ook vrij veel ervaring mee.. Het is misschien heel irritant als je erover nadenkt, dat je dat doet! Want die vriend/vriendin kan er niks aan doen, je had toch niks gezegd of wel? Het best is dat je je mobiel, computer of andere elektronica écht weglegt als je aan het werk bent. Het is misschien lastig, want je bent natuurlijk heel nieuwsgierig of er mensen zijn die je een berichtje hebben gestuurd. Maar néé! Dat komt later wel, en je vriend/vriendin begrijpt heus wel dat je even bezig was.
Ook voor opdrachten op school! Als je in een groepje moet werken, doe je gewoon wat er van je word verwacht en als iemand iets niet af heeft, dan probeer je zo goed mogelijk te helpen. jep.. daar gaat ze weer.. Het is zo irritant, want je geeft jezelf alleen maar meer werk. Als een peoplepleaser moet je nou eenmaal leren dat jij ook kunt helpen door te commanderen. Als je zegt dat je dat stukje zo snel mogelijk wilt, dan moet dat ook. En moet diegene niet verwachten dat jij het anders wel doet.
Natuurlijk is het goed om er voor je medemensen te zijn en voor de mensen om wie je geeft te zorgen. Maar wanneer het jouw werk of tijd in de weg staat, overweeg dan goed wat eerder moet en wat belangrijker is. Die vriend van 2 jaar terug die opeens weer tegen je praat, of die boekverslag die overmorgen af moet zijn? Alsnog is helpen een geweldig aspect in de samenleving. Door elke dag iémand te helpen die je wel of niet kent, voel je je meer voldaan en word de ander ook blij! win-win-winsituatie dus! Een kleine daad elke dag, zorgt er ook echt voor dat je positiever en blijer word! Het is een feit!
Een peoplepleaser zijn is dus niet altijd irritant, het is ook erg leuk en je staat nou eenmaal open voor verhalen, opties en ideeën! Leuk, toch?
Het gaat eigenlijk dus allemaal om het vinden van de balans tussen wat jij nodig hebt, en wat je wilt doen. Ik wíl mensen wel helpen, maar wanneer diegene niks wilt zeggen? Laat dan maar! En wanneer ik druk ben? Laat dan toch lekker! Ik heb mijn studie en tijd meer nodig dan een leuk gesprek die ik net zo goed in mijn vrije tijd kan hebben. En anders moet je wel even goed kunnen multitasken.
Herken jij jezelf hierin? Heb jij nog tips om mij misschien te helpen? Laat je verhalen horen in de comments en tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
woensdag 14 mei 2014
Luisteren Naar Muziek.
Iedereen heeft zijn eigen smaak muziek. Iedereen luistert dan ook anders naar muziek. De ene luistert vooral naar de betekenis, de ander naar het ritme of melodie. Ieder heeft zijn eigen mening over muziek. Hier dus mijn mening!
Ik ben zo'n typetje die vooral naar de betekenis luistert en hoe de melodie en ritme je het gevoel geven die bij de betekenis past. Ook ben ik altijd een meisje geweest die niet van hele "normale" dingetjes hield. Eigenaardige muziek, verhalen of dingetjes vond ik heel interessant en mooi. Zo vind ik de muziek van Stromae geweldig. De muziek is in het Frans, wat je dus niet elke dag op de radio hoort, maar het is heel mooi en een hele verschillende taal!
Stromae is een belg, en half Rwandees. Hij is 29 jaar nu, en heet eigenlijk Paul Van Haver. Op zijn elfde begon hij zijn interesse voor muziek te ontwikkelen. Hij volgde les in een muziekacademie en leerde drummen. Rappen vond hij heel leuk, en hij werkte eerst samen met andere rappers. Paul veranderde zijn artiestenaam in Stromae, dat afgeleid is van Maestro.
Stromae is een belg, en half Rwandees. Hij is 29 jaar nu, en heet eigenlijk Paul Van Haver. Op zijn elfde begon hij zijn interesse voor muziek te ontwikkelen. Hij volgde les in een muziekacademie en leerde drummen. Rappen vond hij heel leuk, en hij werkte eerst samen met andere rappers. Paul veranderde zijn artiestenaam in Stromae, dat afgeleid is van Maestro.
Stromae's teksten zijn geen hele simpele overduidelijke teksten. Ze zijn enorm poëtisch als je erover nadenkt, ik vind dat Stromae dat goed gecombineerd heeft met rap en melodie. Hele verschillende dingen die goed in elkaar overlopen, en op welke manier je ook luistert, het klopt.
Laten we inzoomen op het nummer "Formidable" dat laatst heel populair was. Je hoorde het overal, en het deuntje bleef maar in je hoofd zitten. In de clip en als hij het nummer ging zingen begon hij zich opeens heel raar te gedragen. Hij acteerde dat hij dronken en hopeloos was. Velen snapte dat niet, en vonden het misschien raar. Maar het nummer gaat nou eenmaal over een hopeloze man. Hij zingt over de mening van een man die dronken is en liefdesverdriet heeft. Hij zegt dingen die misschien hard zijn, maar waarvan je je wel kan voorstellen dat een man dat in de situatie kan zeggen.
Dit komt niet uit Stromae zelf, maar uit zijn karakter die hij "speelt". Hij ziet iets op straat en stelt zich daar een beeld en gevoel bij, en legt het vast in een liedje. Eigenlijk wat een schilder of dichter ook doet.
Ik vind rock ook heel gaaf! De meeste soorten rock vind ik geweldig, vooral indie-rock (bijvoorbeeld Imagine Dragons) vind ik super! Echte hardcore metal vind ik vaak wel wat te veel van het goede. Maar met rock kan je me absoluut ook blij maken.
Pop vind ik soms ook leuk. Als een liedje heel populair is ontken ik niet dat ik er wel naar luister en dat desbetreffende liedje dagen in mijn hoofd blijf herhalen. Maar uiteindelijk word het meestal saai. Bruno Mars blijf ik wel goed vinden, maar de meeste pop-liedjes zijn mij te normaal! Het laatste popliedje wat ik wel heel leuk vind is Stolen Dance van Milky Chance. Laat horen wat jij van dit nummer vind!
Oh en als je fan bent van One Direction of Justin Bieber.. Sorry, maar kom dan niet met hun muziek bij mij aan. Dit is gewoon zó main stream, dat het gewoon niet leuk is. De melodie hoor je steeds maar weer opnieuw in elk liedje. Bleh...
Was dat het? Ik hoop het! Dit is mijn mening over muziek, en wat vind jij? Wat is jouw mening, en wat vind je van mijn mening? Heb je nog leuke liedjes, bands of artiesten waar ik naar zou moeten luisteren? Kom met ideeën en ik luister!
Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch
Laten we inzoomen op het nummer "Formidable" dat laatst heel populair was. Je hoorde het overal, en het deuntje bleef maar in je hoofd zitten. In de clip en als hij het nummer ging zingen begon hij zich opeens heel raar te gedragen. Hij acteerde dat hij dronken en hopeloos was. Velen snapte dat niet, en vonden het misschien raar. Maar het nummer gaat nou eenmaal over een hopeloze man. Hij zingt over de mening van een man die dronken is en liefdesverdriet heeft. Hij zegt dingen die misschien hard zijn, maar waarvan je je wel kan voorstellen dat een man dat in de situatie kan zeggen.
Dit komt niet uit Stromae zelf, maar uit zijn karakter die hij "speelt". Hij ziet iets op straat en stelt zich daar een beeld en gevoel bij, en legt het vast in een liedje. Eigenlijk wat een schilder of dichter ook doet.
Ik vind rock ook heel gaaf! De meeste soorten rock vind ik geweldig, vooral indie-rock (bijvoorbeeld Imagine Dragons) vind ik super! Echte hardcore metal vind ik vaak wel wat te veel van het goede. Maar met rock kan je me absoluut ook blij maken.
Pop vind ik soms ook leuk. Als een liedje heel populair is ontken ik niet dat ik er wel naar luister en dat desbetreffende liedje dagen in mijn hoofd blijf herhalen. Maar uiteindelijk word het meestal saai. Bruno Mars blijf ik wel goed vinden, maar de meeste pop-liedjes zijn mij te normaal! Het laatste popliedje wat ik wel heel leuk vind is Stolen Dance van Milky Chance. Laat horen wat jij van dit nummer vind!
Oh en als je fan bent van One Direction of Justin Bieber.. Sorry, maar kom dan niet met hun muziek bij mij aan. Dit is gewoon zó main stream, dat het gewoon niet leuk is. De melodie hoor je steeds maar weer opnieuw in elk liedje. Bleh...
Was dat het? Ik hoop het! Dit is mijn mening over muziek, en wat vind jij? Wat is jouw mening, en wat vind je van mijn mening? Heb je nog leuke liedjes, bands of artiesten waar ik naar zou moeten luisteren? Kom met ideeën en ik luister!
Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch
zondag 4 mei 2014
Tips voor zelfvertrouwen & lifestyle
Ik had het al gehad over hoe ik me zelfverzekerder laat voelen met make-up. Dit bericht was natuurlijk meer voor vrouwen bedoelt. Maar in dit artikel ga ik het hebben over lifestyle, dus ook geschikt voor de mannelijke onder ons. Want je hoeft je niet alleen zelfverzekerd te voelen door make-up of kleding! Ook kleine aanpassingen in de dingen die je ziet of doet kunnen je heel blij en zelfverzekerd maken!
Hier heb ik een paar tips die je kunnen helpen je positiever, vrolijker en zelfverzekerder te maken! Heel veel succes en lees plezier!
1. Foto's, souvenir's & herinneringen.
Nummer 1 is voor mij misschien de meest belangrijke.. Ik hou al sinds begin 2013 online een fotodagboek bij. Elke dag maak ik 1 foto (of meerdere) die laten zien wat ik die dag heb gedaan. Die upload ik dan op de dag dat ik dat gedaan heb met een bepaalde filter, tekst of in een collage.
Dit heeft me écht enorm goed gedaan. Doordat ik mezelf er elke dag aan probeer te herinneren een foto te nemen van wat ik doe, blijf ik gefocust van wat ik doe en wat dat eigenlijk wel niet voor me betekent. Een mooie foto van een zonnige dag, herinnert me er meteen aan dat het zonnetje die dat op mijn gezicht echt een heerlijk moment is om van de genieten.
Ook als ik op een dag iets heel leuks ga doen met mijn vriendinnen, maken we natuurlijk foto's! Natuurlijk genieten we allemaal, en je bent je bewust van hoe speciaal de dag is. Als je al die mooie herinneringen in een dagboek zet, en je kijkt terug kan je niet vrolijker en zelfverzekerder worden van die mooie foto's, en het idee dat je zulke awesome vrienden hebt, en zulke leuke dingen zijn in het leven!
Het klinkt misschien moeilijk om alles bij te houden, als het al lastig is om een schriftelijk dagboek bij te houden! Maar ik raad het absoluut aan!! Het klinkt als iets saais en doms, maar het helpt enorm en verandert je manier van denken totaal! Het is minder werk dan een heel schriftelijk dagboek, maar je moet je wel bewust zijn dat je wel élke dag een foto moet hebben! Aan het eind van de dag upload je je foto gewoon en je bent klaar! Ik zou zeggen: "please, give it a go!"
Als een fotodagboek je toch niks lijkt, dan raad ik je toch aan foto's van je lievelingsmomenten of van je belangrijkste mensen of quotes op te hangen aan een fotocollage aan de muur in je kamer. Waarom? Je komt elke dag in je kamer, en als je jezelf er steeds aan herinnert hoe leuk het leven kan zijn en hoe veel leuke mensen je eigenlijk kent, is er geen reden negatief te zijn en dus geen reden niet een grote glimlach op je gezicht te hebben!
2. Doe oefeningen.
Jep, natuurlijk horen oefeningen doen ook bij jezelf zelfverzekerder voelen. En dit is dus ook voor de súper luie mensen onder ons! ...zoals ik. Maar sinds ik probeer elke avond buikspieroefeningen of yoga-oefeningen te doen voel ik meer zelfvertrouwen en me meer voldaan.
Ik dwing mezelf om voordat ik mijn avondroutine ga starten en mijn tanden ga poetsen eerst even 10 minuten tot een kwartiertje oefeningen te doen. Ik geef toe dat ik 't soms niet doe, maar ik doe mijn best. En als je een goed muziekje op zet en losse comfortabele kleding aan hebt is dat kwartiertje zo voorbij!
3. Goed ontbijt.
Verwen jezelf in de ochtend, of in de middag als je 's ochtends niet echt honger hebt, met een uitgebreide maaltijd! Dit klinkt misschien heel cliché, maar het helpt enorm. Als je een gezond en vol ontbijt/lunch hebt gehad kan je de dag absoluut aan en voel je je lekker vol en absoluut voldaan! Mijn ontbijt bestaat meestal uit 2 broodjes, 1 stuk fruit of een bakje yoghurt met cruesli en een glas sap of melk.
Onthoud wel, 1 uitgebreide maaltijd in de ochtend en avond is genoeg. Blijf niet schransen, anders voel je je niet voldaan want je lichaam raakt daar te veel aan gewend. Probeer het uit! Succes!
Dit zijn mijn belangrijkste tips. Ik hoop dat dit je wat ideeën heeft gegeven en misschien net zo geholpen hebben als dat ze mij geholpen hebben. Wat maakt jou blij en zelfverzekerder door de dag heen? Ik hoor graag jouw tips en verhalen? Laat je horen!!
Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch
dinsdag 29 april 2014
Tips voor zelfvertrouwen & make-up
Zelf gebruik ik ook graag make-up. Niet om aandacht te krijgen of omdat iedereen dat doet, maar omdat ik het gevoel heb dat als ik wát make-up op heb er toch een verbetering is en ik me toch een stuk zelfverzekerder door voel. Het zijn hele kleine toevoegingen van creativiteit, of een verandering in levensstyle voel je je zo 10 keer zelfverzekerder!
Ik ga je nu wat tips geven over de kleine dingetjes die mij veel zelfvertrouwen geven als ik mijn make-up doe.
Qua Make-UpChanges;
1. Mascara.
Jep, ik gebruik natuurlijk mascara. Ik ben super jaloers op mijn vriendinnen die mooie bruine of bijna zwarte wimpers hebben, maar ik ben blond en zo ook mijn wimpers. Als ik mascara op doe lijken mijn ogen een stuk minder klein en mijn ogen lijken ook blauwer. Naast zwarte mascara bestaat ook bruine mascara, dit is een aanrader voor meisjes die ook blauwe ogen hebben. Het bruin is namelijk een contrast met jouw ogen, en het blauw komt meer tot zijn recht en het lijkt ook nog eens een stuk natuurlijker. Verder zou ik niet voor een te groot borsteltje gaan als je net begint, veel te irritant en je gaat snel kliederen.
!!! Nog een kleine tip voor brildragers, een goede eyeliner of neutrale look en mascara op boven én onderwimpers is een perfecte look voor jou! De bril is al een aandachttrekker, dus felle kleuren zijn niet nodig en de mascara op de onderwimpers opend het oog mooi!
2. Wenkbrauwen.
Jep, sorry ik teken mijn wenkbrauwen ook een beetje bij. De wenkbrauwen zijn een lijstje voor jouw gezicht, het geeft vorm en kleur aan jouw gezicht. Aangezien ik blond ben zijn mijn wenkbrauwen ook niet zo heel duidelijk, dus teken ik ze dan ook een beetje bij. Als je dit ook doet, zorg dat je een matte poeder of scherp wenkbrauwpotloodje hebt. Zelf gebruik ik een wenkbrauwpotloodje van de hema, die werkt prima maar zijn niet bepaald zuinig aangezien ik vaak moet bijslijpen.. Maar de kleur is prima en het borsteltje dat erbij zit is enorm fijn! Zorg dat je de vorm van jouw wenkbrauwen een beetje kent, en volg gewoon de vorm die je wilt hebben, en je zit goed.
Als mijn wenkbrauwen goed zijn, heb ik meteen een beetje kleur op mijn gezicht en komen mijn ogen mooi naar voren. Mijn gezicht krijgt een vorm en karakter en dan is een hele ooglook bijna niet nodig!
3. Lippen of wangetjes.
Nope, ik doe niet elke dag echt hele felle kleuren op mijn lippen. Maar ik ontken niet dat ik soms echt wel is zin heb in een leuk kleurtje op mijn lippen! En als ik geen felle lippen draag, dan maken mijn wangetjes dat wel goed. Een kleine highlighter of zachte blush alleen voor de kleur is meer dan genoeg en past goed bij mijn bril!
Maar goed, voor op een normale dag draag ik meestal een lipbalsem om mijn lippen wel goed te verzorgen, en een simpele highlighter + zachte blush op mijn wangen. En wanneer ik helemaal nergens zin in heb, gebruik ik alleen een getinte lipbalsem (bvb Baby Lips van Maybelline) en een beetje highlighter. Toch een beetje kleur en verzorging!
Dit geeft mijn gezicht een toch een beetje kleur en gaat niet al de aandacht naar mijn bril. Super!
Dit zijn hele handige tips voor als je net begint met make-up, of als je wel make-up wilt gebruiken maar absoluut niet te veel. Heel natuurlijk en simpel, dus ik zou zeggen probeer het en voel je absoluut goed in je vel erbij! Als dat niet het geval is, stop meteen en probeer wat anders! Het gaat allemaal om experimenteren, en je zelfverzekerder voelen!
Wat is jouw manier om je zelfverzekerder te voelen? Laat jouw verhaal en tips horen!!
Byebye xAnouch
vrijdag 25 april 2014
Fandoms
Omg, nee toch?! Al die fandoms recent is eigenlijk om gek van te worden. Een Fandom is een groep mensen met dezelfde interesse in een bepaald soort muziek, acteur, filmkarakter, boek, ect. Deze groep praat met elkaar over deze fandom en steunen elkaar. Altijd leuk! En er bestaan enorm veel verschillende vormen fandoms. Té enthousiast, of heel onopvallende fandoms. Maakt niet uit, we laten zien waar we van houden door erover te praten, in onze style, in onze kleding of in wat we schrijven. Ik ga het dus hebben oven alle verschillende fandoms!!
1. De té enthousiaste puberfan.
Laten we dan maar meteen beginnen met de meest bekende fandom. Je kent het wel, je ziet ze overal. Op de tv, bij concerten, en op internet. Ze zijn de meest luidruchtige fans en kunnen ook heel irritant zijn, maarja ze zijn wel heel gezellig!
Ze zijn de herkennen aan hun harde gegil of hoge piep als ze ook maar iéts horen over hun fandom. Op tv en bij concerten proberen ze het meest op te vallen door keihard te gillen als Gillende Keukenmeiden. Je kan ze ook alles vragen over hun fandom, want ze hebben hun onderzoek gedaan en weten alles!
Hoe je met ze moet dealen? haha, lastig joh als je vrienden fan zijn van een band waar jij dus totaal geen fan van bent. Het beste is rustig te blijven en al dat gegil gewoon een beetje te negeren. Uiteindelijk hebben ze ook wel genoeg om het geslijm met jou te delen, en merken ze ook wel dat je niet in te wijden bent in hun fandom.
2. De stille fans.
Je hoort hier en daar wel is wat over die fandom van ze, maar ze gillen het nog net niet van de daken. Wat ze dan ook leuk vinden, ze horen of zien het heel graag.Ik moet zeggen.. Ik ben schuldig aan de stille fandom. Als ik mijn fandom hoor: zoals Stromae, glimlach ik meteen, maar gil ik nog net niet! Heel leuk hoor, maar zeg niks gemeens over hun fandom want ze kunnen net als de enthousiaste puberfans enorm aanvallen en er ontstaat een shitstorm aan ruzie!
Deze fans zijn iets moeilijker te herkennen, kijk vooral naar hun muzieklijst of tekeningen en foto's die deze fan bezit. Zal hij of zij ook super blij worden van die muziek, filmkarakter of acteur? Dan weet je zeker, het is een Sneaky FanCat! Hij/Zij houdt 't rusitg in zich, en speelt rustig een beetje met zijn fandom en zoekt wel is wat op voor de grap, maar wanneer je iets rottigs zegt... Pas op, want die nagels van de Cat zijn scherp en klaar om aan te vallen.........
3. De Muizenfans.
Nope, deze fans weten niet zo heel veel over hun fandom. Het maakt hun ook niet zo veel uit of je ze nou wel of niet leuk vind. Maar ze vinden hun fandom wel héél leuk om te horen. Ook met mensen die ook hun fandom delen kunnen ze het goed vinden, maar haters maken hun niks uit.
Helaas springen deze muisjes wel snel over op andere dingetjes. Dat betekent niet dat ze hun oude fandom op laten houden, hoor! Op zijn tijd horen ze nog graag wat van hun oude fandoms, maar er komen wel altijd steeds meer fandoms bij die toch iets meer aandacht krijgen.
Laat ze leuk inspireren en het is altijd leuk om even mee te doen in hun fanwereldje!
Dat was het mensen! Wat is jouw fandom? Herken jij jezelf hierin? Mijn fandoms zijn Stromae, Cheshire Cat (De kat van Alice In Wonderland), Disney (natuurlijk), en chocolaaaa!!
Deel jij mijn fandoms? Misschien een stukje schrijven over mijn fandoms? Vertel jouw verhaal over je fandom? Zijn jouw vriendinnen het eens met jouw fandom? Laat je horen, mensen! Ik hoor graag van jullie, en blijf lekker door schrijven!
Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
1. De té enthousiaste puberfan.
Laten we dan maar meteen beginnen met de meest bekende fandom. Je kent het wel, je ziet ze overal. Op de tv, bij concerten, en op internet. Ze zijn de meest luidruchtige fans en kunnen ook heel irritant zijn, maarja ze zijn wel heel gezellig!
Ze zijn de herkennen aan hun harde gegil of hoge piep als ze ook maar iéts horen over hun fandom. Op tv en bij concerten proberen ze het meest op te vallen door keihard te gillen als Gillende Keukenmeiden. Je kan ze ook alles vragen over hun fandom, want ze hebben hun onderzoek gedaan en weten alles!
Hoe je met ze moet dealen? haha, lastig joh als je vrienden fan zijn van een band waar jij dus totaal geen fan van bent. Het beste is rustig te blijven en al dat gegil gewoon een beetje te negeren. Uiteindelijk hebben ze ook wel genoeg om het geslijm met jou te delen, en merken ze ook wel dat je niet in te wijden bent in hun fandom.
2. De stille fans.
Je hoort hier en daar wel is wat over die fandom van ze, maar ze gillen het nog net niet van de daken. Wat ze dan ook leuk vinden, ze horen of zien het heel graag.Ik moet zeggen.. Ik ben schuldig aan de stille fandom. Als ik mijn fandom hoor: zoals Stromae, glimlach ik meteen, maar gil ik nog net niet! Heel leuk hoor, maar zeg niks gemeens over hun fandom want ze kunnen net als de enthousiaste puberfans enorm aanvallen en er ontstaat een shitstorm aan ruzie!
Deze fans zijn iets moeilijker te herkennen, kijk vooral naar hun muzieklijst of tekeningen en foto's die deze fan bezit. Zal hij of zij ook super blij worden van die muziek, filmkarakter of acteur? Dan weet je zeker, het is een Sneaky FanCat! Hij/Zij houdt 't rusitg in zich, en speelt rustig een beetje met zijn fandom en zoekt wel is wat op voor de grap, maar wanneer je iets rottigs zegt... Pas op, want die nagels van de Cat zijn scherp en klaar om aan te vallen.........
3. De Muizenfans.
Nope, deze fans weten niet zo heel veel over hun fandom. Het maakt hun ook niet zo veel uit of je ze nou wel of niet leuk vind. Maar ze vinden hun fandom wel héél leuk om te horen. Ook met mensen die ook hun fandom delen kunnen ze het goed vinden, maar haters maken hun niks uit.
Helaas springen deze muisjes wel snel over op andere dingetjes. Dat betekent niet dat ze hun oude fandom op laten houden, hoor! Op zijn tijd horen ze nog graag wat van hun oude fandoms, maar er komen wel altijd steeds meer fandoms bij die toch iets meer aandacht krijgen.
Laat ze leuk inspireren en het is altijd leuk om even mee te doen in hun fanwereldje!
Dat was het mensen! Wat is jouw fandom? Herken jij jezelf hierin? Mijn fandoms zijn Stromae, Cheshire Cat (De kat van Alice In Wonderland), Disney (natuurlijk), en chocolaaaa!!
Deel jij mijn fandoms? Misschien een stukje schrijven over mijn fandoms? Vertel jouw verhaal over je fandom? Zijn jouw vriendinnen het eens met jouw fandom? Laat je horen, mensen! Ik hoor graag van jullie, en blijf lekker door schrijven!
Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
zondag 20 april 2014
Be-You-Tiful
Ik zit nu vol op in de puberteit en in deze tijd laat je jezelf op een hele andere manier leren kennen. Je wordt ouder, verantwoordelijker en maakt keuzes. Deze keuzes maken jou tot de persoon die je nu bent. Jij hebt jouw eigen style en jouw style ben jij.
Hier ga ik een paar tips geven zodat jij jezelf misschien nog beter kan leren kennen in deze crazy periode van jouw leven.
1. Laat je inspireren, maar laat je nooit meeslepen.
In de media word alleen maar vaker duidelijk gemaakt wat de "perfecte mens" is en hoe hij/zij eruit ziet. Bullshit! Je hebt écht veel geluk als je er zo uitziet, want om dat resultaat te behalen is bijna altijd fotoshop of een dikke laag make-up gebruikt. Wil jij dat? Wil je écht zweten onder een dikke laag make-up om te zorgen dat je er "normaal" uit ziet, zoals in de bladen!? Persoonlijk vind ik dat "normaal" best saai is, juist jouw eigen style die toch een beetje anders is maakt jou interessant.
Natuurlijk is het leuk wat uit te proberen om je toch wat zelfverzekerder te voelen! Laat je dus inspireren! Tuurlijk kan je lekker foto's zoeken, en kijken wat jíj leuk vind en misschien iets gebruiken, gewoon om uit te proberen. Leuk toch? Super! Maar probeer niet precies dát resultaat te halen. Dat is alleen maar deprimerend. Kijk ook niet te veel wat anderen doen. Je moet niet iets uitproberen omdat je het vaak bij andere ziet, maar omdat het je leuk lijkt.
Voor leuke inspiratie gebruik ik vaak WeHeartIt.com of de app. Vooral voor de meiden is dit waarschijnlijk een mooie app! Je vindt allerlei foto's die je kan hearten, als je terug kijkt op de foto's die je hebt ge-heart, probeer te kijken wat de foto's overeen hebben (karakter, kleur, symbolen, ect.).
2. Trek je niet te veel aan van anderen.
Dit is misschien heel lastig, vooral aan het begin. Het heeft veel zelfvertrouwen nodig om je niet te veel aan te trekken wat anderen zeggen. Maar echt alles komt goed. Het gaat erom wie jíj vertrouwt, want alleen die mensen hebben een mening over jou die ertoe doet. Wie je vertrouwt is jouw keus, maar kies verstandig. Mijn vriendinnen zijn de beste, en mijn beste vriendin kent mij heel lang en vertrouw ik dan ook heel goed. Als je het gevoel krijgt dat andere mensen die jou waarschijnlijk totaal niet kennen veroordelen, denk dan aan wat jij en jouw vertrouwenspersoon vinden en blijf dan vooral positief.
3. Stay positive.
Dit kan ook heel lastig zijn, vooral als niet alles je mee zit en je het lastig vind om een warm positief gevoel op te roepen. Daar is aan te werken, laat iemand je helpen. Sta rechtop, kin omhoog en het belangrijkst: geef een goede glimlach. Het maakt me niet uit of je vind dat je stom lacht, gewoon lachen. Als je lichaam namelijk lacht, lacht je ziel mee.
Als je blij bent zijn mensen graag bij je in de buurt. De mens beïnvloedt elkaar namelijk, als iemand verdrietig is, hebben wij de neiging ook verdrietig te worden. Dus als iemand blij is, vinden mensen het heel leuk om bij je te zijn want jouw lach laat hun ook glimlachen!
Als dit je uiteindelijk is gelukt. Je weet wat je leuk vindt, zonder dat je te bang word van anderen. Gefeliciteerd! Je hebt de puberteit nu al half overleeft! Wie je dan ook bent, ik ben trots op je! En wat je ook doet, wees jezelf en je bent nooit lelijk. Be You-tiful.
Veel succes en tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
Mijn kat & ik.
Ik woon samen met mijn moeder, mijn vader en mijn kat. Nope, ik heb geen broertjes of zusjes. Dat maakt mij dus helemaal enig kind! nou... niet helemaal. Ik ben mijn kat natuurlijk! Een gestoord beestje dat wel is waar me niet kan helpen met problemen of huiswerk, maar mijn kat, genaamd Ali, maakt het een stuk gezelliger in huis!
Jaja, we hebben hem Ali genoemd! Speels en makkelijk, ook al luistert hij toch vrij weinig naar mijn naam.. Hij is enorm zelfstandig, maarja.. Dat verwacht je ook wel een beetje van een kat! Ali ziet eruit als de koning van de straat! Hij is oranjekleurig, en loopt netjes als een koning. De kinderen in de straat vinden het super leuk om hem even te aaien of met hem te spelen, en daar lijkt hij zelf ook helemaal geen problemen mee te hebben.
Ik zie Ali nog vaak in de lente en zomer met een enorme hypermood waarin hij hele grappige sprongen maakt, in bomen klimt, míjn stoel of bank kapot maakt of gewoon heel hard door het huis rent of springt. Op deze momenten heb je geen tv nodig!
Ali heeft ook zijn eigen partytrucjes; de deur zelf open doen, drinken uit de kraan of proberen op en in alles te zitten wat maar kan. Super grappig om te zien!
Je hoort het, mij kat is enorm grappig, zelfstandig en fabulouuus! En.. Eigenlijk herken ik mijzelf daar best goed in terug. Ik heb zo lang ik me kan herinneren al van katten gehouden, ik vond ze altijd al elegant en mooi. Zou dat me hebben geïnspireerd, en heb ik dat weerspiegeld? Of past het dier zich aan mij aan? Of is het juist mijn karakter waarom ik katten zo leuk vind? Kan jij jezelf ook vergelijken met een bepaald dier? Laat je horen in de reacties!
Andere dieren zijn natuurlijk ook super leuk! Hondjes bijvoorbeeld, mijn beste vriendin heeft een klein Spaans hondje. In het begin was hij heel bang en terug getrokken, maar wanneer hij helemaal gewend was, werd hij super enthousiast en vrolijk! Het is super leuk om hem samen met mijn vriendin uit te laten! (zo kom je ook nog is aan je dagelijkste workout!).
Ook konijnen zijn heel leuk en grappig! Een andere vriendin van me heeft dan ook een heel grappig konijntje! Het dier is heel fluffy en heeft veel haar! Ze is super enthousiast, vooral als je haar los laat. Soms laat mijn vriendin haar namelijk even in de tuin los, en het volgende moment die je een pluizenbolletje allerlei hoge grappige sprongetjes maken! Enorm grappig om te zien!
Zelf heb ik ook nog een hamster en een vis gehad. De hamster was super schattig en het was heel leuk om een klein Russisch dwerghamstertje te hebben. Ik maakte dan ook toen ik klein was parcourtjes voor mijn hamster die hij dan moest lopen. Met behulp van schoenendozen, papier en een beetje lijm maakte ik het parcour zo moeilijk of makkelijk als ik zelf wou. Natuurlijk moest ik wel oppassen dat er geen losse stukjes of lijmbolletjes te zien waren waar de hamster op kon knagen. Ik liet de hamster graag in zijn hamsterballetje rond lopen, vrijheid is belangrijk, dus gaf ik hem dat graag. Helaas overleed mijn hamster een paar jaar geleden aan ouderdom..
Mijn vis was ook heel leuk en mooi om te hebben. Maar ook hij is dit jaar helaas overleden aan ouderdom. Toch wel goede herinneringen gehad aan mijn huisdieren!
Je hoort het vast wel vaker: "Dieren zijn net mensen". Maar andersom is dat toch ook zo? Zijn mensen ook dieren? Ja, natuurlijk! Wij hebben soms ook zin om even te rennen en hyper te zijn, of niet dan? We hebben allemaal behoefte aan vrijheid, aandacht en gezelschap. We zijn nooit alleen. Een huisdier zegt dan misschien niks, maar hij is er wel om je een "Ik snap je, bro"-blik te geven en je misschien nog een knuffel (of zoiets) te geven. We zijn nooit alleen, ook al heb je misschien geen huisdier. Als je bijvoorbeeld allergisch bent, snap ik dat je geen harig beest in huis wilt hebben, die je misschien wel nog meer irriteert dan jouw broertje of zusje al doet!
Heb jij een huisdier? Waarom wel of waarom niet? Kan jij jezelf vergelijken met een bepaald dier? Op welke manier? Laat je mening en verhalen horen in de reacties, leuk om te horen en leuk om te delen! Hier is het Pasen en de zon begint ook eindelijk weer te schijnen in Nederland! Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
Jaja, we hebben hem Ali genoemd! Speels en makkelijk, ook al luistert hij toch vrij weinig naar mijn naam.. Hij is enorm zelfstandig, maarja.. Dat verwacht je ook wel een beetje van een kat! Ali ziet eruit als de koning van de straat! Hij is oranjekleurig, en loopt netjes als een koning. De kinderen in de straat vinden het super leuk om hem even te aaien of met hem te spelen, en daar lijkt hij zelf ook helemaal geen problemen mee te hebben.
Ik zie Ali nog vaak in de lente en zomer met een enorme hypermood waarin hij hele grappige sprongen maakt, in bomen klimt, míjn stoel of bank kapot maakt of gewoon heel hard door het huis rent of springt. Op deze momenten heb je geen tv nodig!
Ali heeft ook zijn eigen partytrucjes; de deur zelf open doen, drinken uit de kraan of proberen op en in alles te zitten wat maar kan. Super grappig om te zien!
Je hoort het, mij kat is enorm grappig, zelfstandig en fabulouuus! En.. Eigenlijk herken ik mijzelf daar best goed in terug. Ik heb zo lang ik me kan herinneren al van katten gehouden, ik vond ze altijd al elegant en mooi. Zou dat me hebben geïnspireerd, en heb ik dat weerspiegeld? Of past het dier zich aan mij aan? Of is het juist mijn karakter waarom ik katten zo leuk vind? Kan jij jezelf ook vergelijken met een bepaald dier? Laat je horen in de reacties!
Andere dieren zijn natuurlijk ook super leuk! Hondjes bijvoorbeeld, mijn beste vriendin heeft een klein Spaans hondje. In het begin was hij heel bang en terug getrokken, maar wanneer hij helemaal gewend was, werd hij super enthousiast en vrolijk! Het is super leuk om hem samen met mijn vriendin uit te laten! (zo kom je ook nog is aan je dagelijkste workout!).
Ook konijnen zijn heel leuk en grappig! Een andere vriendin van me heeft dan ook een heel grappig konijntje! Het dier is heel fluffy en heeft veel haar! Ze is super enthousiast, vooral als je haar los laat. Soms laat mijn vriendin haar namelijk even in de tuin los, en het volgende moment die je een pluizenbolletje allerlei hoge grappige sprongetjes maken! Enorm grappig om te zien!
Zelf heb ik ook nog een hamster en een vis gehad. De hamster was super schattig en het was heel leuk om een klein Russisch dwerghamstertje te hebben. Ik maakte dan ook toen ik klein was parcourtjes voor mijn hamster die hij dan moest lopen. Met behulp van schoenendozen, papier en een beetje lijm maakte ik het parcour zo moeilijk of makkelijk als ik zelf wou. Natuurlijk moest ik wel oppassen dat er geen losse stukjes of lijmbolletjes te zien waren waar de hamster op kon knagen. Ik liet de hamster graag in zijn hamsterballetje rond lopen, vrijheid is belangrijk, dus gaf ik hem dat graag. Helaas overleed mijn hamster een paar jaar geleden aan ouderdom..
Mijn vis was ook heel leuk en mooi om te hebben. Maar ook hij is dit jaar helaas overleden aan ouderdom. Toch wel goede herinneringen gehad aan mijn huisdieren!
Je hoort het vast wel vaker: "Dieren zijn net mensen". Maar andersom is dat toch ook zo? Zijn mensen ook dieren? Ja, natuurlijk! Wij hebben soms ook zin om even te rennen en hyper te zijn, of niet dan? We hebben allemaal behoefte aan vrijheid, aandacht en gezelschap. We zijn nooit alleen. Een huisdier zegt dan misschien niks, maar hij is er wel om je een "Ik snap je, bro"-blik te geven en je misschien nog een knuffel (of zoiets) te geven. We zijn nooit alleen, ook al heb je misschien geen huisdier. Als je bijvoorbeeld allergisch bent, snap ik dat je geen harig beest in huis wilt hebben, die je misschien wel nog meer irriteert dan jouw broertje of zusje al doet!
Heb jij een huisdier? Waarom wel of waarom niet? Kan jij jezelf vergelijken met een bepaald dier? Op welke manier? Laat je mening en verhalen horen in de reacties, leuk om te horen en leuk om te delen! Hier is het Pasen en de zon begint ook eindelijk weer te schijnen in Nederland! Tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
donderdag 17 april 2014
Dit Ben Ik.
Dit is mijn eerste stukje op mijn eigen blog. En natuurlijk vind ik dat ik eerst moet beginnen met mijzelf goed en netjes voor te stellen.
Heyhoi! Mijn naam is Anouchka Morsink en ik ben 15 jaar. Ik kom uit het kleine natte Nederland, maar ik ben ook half-Rus! Mijn moeder is namelijk Russisch. Helaas kan ik zelf niet goed Russisch spreken en ik ken ook niet zo veel familie uit Rusland.. Wat ik eigenlijk wel erg jammer vind.
Verder ben ik best creatief en positief. Ik vind het leuk om mij en mijn eigen mening te uiten. Dat is ook waarschijnlijk waarom ik een blog ben begonnen. Daarbij heeft mijn beste vriendin ook een blog. Ze is geweldig, en dat heeft mij ook wel geïnspireerd om dit te doen.
Maar nu ben ik druk bezig met school. Ik zit nu in de 3e van het VWO (atheneum) en de laatste periode is ook alweer aangebroken, dus het einde van het schooljaar komt steeds dichter bij! (gelukkig) Ik heb mijn profiel gekozen (NT + NG profiel) jaja, ik ben best een mini-nerdje. Of zoals ik 't graag noem Intellectual Badass!
Mijn hobby's? hmm.. Ik hou van tekenen, schrijven en chatten met vrienden. Met tekenen (en soms ook schilderen) maak ik mijn hoofd leeg, en word ik rustig. De laatste tijd kan ik steeds minder tekenen helaas, omdat ik druk ben met andere dingen. Maar in plaats van tekenen luister in dan muziek, kijk ik een film of lees ik graag een boek. jaja, ik weet wat je denkt: "saaaaaaii". Maar nee, boeken hoeven niet saai te zijn. Boeken zijn als een film in je hoofd, en het is éven of je in een andere wereld bent.
Verder, chatten met vrienden; nieuwe mensen leren kennen vind ik wel gezellig, maar zelf ben ik wel érg socially awkward.. Ik weet bijna nooit wat ik moet zeggen, en ik vertrouw mensen helemaal niet zo snel.
Qua mijn muziek hou ik erg van "speciale" muziek. Niet van dat soort main stream muziek als One Direction of Justin Bieber.. Je luistert zo'n liedje een paar keer, maar de onderwerpen zijn logisch en je raakt snel uitgekeken op de melodie.
Ik ben vooral fan van Stromae. Jaja, de Belgische zanger die zingt in het Frans. Vooral bekend van "Formidable" of "Alors on Danse". Hele mooie nummers, maar hij heeft ook andere nummers! Ik vind zijn teksten zo poëtisch en de melodie is érg speciaal.
Ook Bruno Mars vind ik erg goed. Hele mooie teksten, en heel fijn om naar te luisteren. Hij zingt heel mooi, en niks op aan te merken.
De band Imagine Dragons is ook absoluut geniaal! Zulke indie-rock vind ik geweldig. "Radioactive" houd me altijd wakker en verveelt mij nooit. Ik luister er graag naar, en ook helemaal niks op aan te merken.
Ik ben een speciaal meisje, en helemaal niet perfect. Dat maakt me soms ook wel onzeker. Vooral nu ik zo in de puberteit zit. Allerlei gedoe en onzekerheden vliegen me om de oren en ik schrijf daar nog wel is over. Er wachten mij nog veel avonturen te wachten, en die deel ik hier graag!
Ik hoop dat je me zo goed hebt leren kennen, en ik hoop dat je mijn blog nog vaker wilt bekijken. Ik ga proberen om elke week minimaal één interessant stukje te posten. Waarschijnlijk in het weekend. Maar vanaf morgenmiddag begint mijn meivakantie (yess!!) dus misschien dat ik dan nog inspiratie kan ophalen voor jullie en mijn blog. Ik zou graag ook van jullie willen horen! Meningen en verhalen zijn altijd welkom!
Tot volgende week (of eerder) dan maar! En voor iedereen die ook vakantie krijgt deze week, een hele fijne vakantie en rust lekker uit! En voor de mensen die helaas nog een week moeten, succes peopletjes! Komt goed, nog even doorzetten en dan mag je lekker luieren op de bank!
Byebye xAnouch.
Heyhoi! Mijn naam is Anouchka Morsink en ik ben 15 jaar. Ik kom uit het kleine natte Nederland, maar ik ben ook half-Rus! Mijn moeder is namelijk Russisch. Helaas kan ik zelf niet goed Russisch spreken en ik ken ook niet zo veel familie uit Rusland.. Wat ik eigenlijk wel erg jammer vind.
Verder ben ik best creatief en positief. Ik vind het leuk om mij en mijn eigen mening te uiten. Dat is ook waarschijnlijk waarom ik een blog ben begonnen. Daarbij heeft mijn beste vriendin ook een blog. Ze is geweldig, en dat heeft mij ook wel geïnspireerd om dit te doen.
Maar nu ben ik druk bezig met school. Ik zit nu in de 3e van het VWO (atheneum) en de laatste periode is ook alweer aangebroken, dus het einde van het schooljaar komt steeds dichter bij! (gelukkig) Ik heb mijn profiel gekozen (NT + NG profiel) jaja, ik ben best een mini-nerdje. Of zoals ik 't graag noem Intellectual Badass!
Mijn hobby's? hmm.. Ik hou van tekenen, schrijven en chatten met vrienden. Met tekenen (en soms ook schilderen) maak ik mijn hoofd leeg, en word ik rustig. De laatste tijd kan ik steeds minder tekenen helaas, omdat ik druk ben met andere dingen. Maar in plaats van tekenen luister in dan muziek, kijk ik een film of lees ik graag een boek. jaja, ik weet wat je denkt: "saaaaaaii". Maar nee, boeken hoeven niet saai te zijn. Boeken zijn als een film in je hoofd, en het is éven of je in een andere wereld bent.
Verder, chatten met vrienden; nieuwe mensen leren kennen vind ik wel gezellig, maar zelf ben ik wel érg socially awkward.. Ik weet bijna nooit wat ik moet zeggen, en ik vertrouw mensen helemaal niet zo snel.
Qua mijn muziek hou ik erg van "speciale" muziek. Niet van dat soort main stream muziek als One Direction of Justin Bieber.. Je luistert zo'n liedje een paar keer, maar de onderwerpen zijn logisch en je raakt snel uitgekeken op de melodie.
Ik ben vooral fan van Stromae. Jaja, de Belgische zanger die zingt in het Frans. Vooral bekend van "Formidable" of "Alors on Danse". Hele mooie nummers, maar hij heeft ook andere nummers! Ik vind zijn teksten zo poëtisch en de melodie is érg speciaal.
Ook Bruno Mars vind ik erg goed. Hele mooie teksten, en heel fijn om naar te luisteren. Hij zingt heel mooi, en niks op aan te merken.
De band Imagine Dragons is ook absoluut geniaal! Zulke indie-rock vind ik geweldig. "Radioactive" houd me altijd wakker en verveelt mij nooit. Ik luister er graag naar, en ook helemaal niks op aan te merken.
Ik ben een speciaal meisje, en helemaal niet perfect. Dat maakt me soms ook wel onzeker. Vooral nu ik zo in de puberteit zit. Allerlei gedoe en onzekerheden vliegen me om de oren en ik schrijf daar nog wel is over. Er wachten mij nog veel avonturen te wachten, en die deel ik hier graag!
Ik hoop dat je me zo goed hebt leren kennen, en ik hoop dat je mijn blog nog vaker wilt bekijken. Ik ga proberen om elke week minimaal één interessant stukje te posten. Waarschijnlijk in het weekend. Maar vanaf morgenmiddag begint mijn meivakantie (yess!!) dus misschien dat ik dan nog inspiratie kan ophalen voor jullie en mijn blog. Ik zou graag ook van jullie willen horen! Meningen en verhalen zijn altijd welkom!
Tot volgende week (of eerder) dan maar! En voor iedereen die ook vakantie krijgt deze week, een hele fijne vakantie en rust lekker uit! En voor de mensen die helaas nog een week moeten, succes peopletjes! Komt goed, nog even doorzetten en dan mag je lekker luieren op de bank!
Byebye xAnouch.
Abonneren op:
Posts (Atom)