I Talk To Myself..

Nee, voor het geval je rare gedachten krijgt bij de titel van dit artikel, ik ben géén psychopaat!! Maar okay, ik praat tegen mezelf. Ik weet niet of het normaal is, of of het slecht is, ik weet alleen dat ik soms zacht tegen mezelf mompel over een onderwerp. Is dit raar? Waarom doe ik dit? En heb jij dit ook? Sorry trouwens, dat ik even niks postte, hierbij dus een extra lang artikel. Vind je langere artikels leuk? Of liever veel korte artikels? Ah.. Zo veel vragen...........

Ik hoor het wel is van andere mensen, dat ze in zichzelf praten dan. Maar ik weet nog steeds niet of het überhaupt wel normaal is! Mijn ouders moeten vast denken dat ik gek ben, als ze langs mijn kamer lopen en ik mompel een beetje tegen het niets. Ik heb wel vaker gehad dat mijn moeder binnen kwam en vroeg tegen wie ik praatte, waarop ik antwoordde: "niemaaand..?". En volgens mij weten mijn vrienden van niks.. oeps..

Maargoed, ik vraag me af of anderen dit ook hebben? Herken je misschien grote fantasieën over wat je wilt doen, kán doen of gaat doen? Herken je misschien die luchtbel of het gevoel dat je even in je eigen wereldje zit? Je vraagt je steeds dingen af, en stelt je bij elke optie wat leuks voor. Heb je dit als je in het openbaar zit? Of als je liever alleen bent? Want als je alleen bent, is het fijner je goed te concentreren op het onderwerp. Ik ben zelf vrij bang dat ik dat in het openbaar doe, dat gebeurt niet zo vaak, meestal alleen als ik écht heel moe ben. In de ochtend fantaseer ik graag op de fiets als ik alleen ben over de dag en wat ik wil en ga doen. En in de avond fantaseer ik over wat ik heb gedaan, en wat ik anders kon doen. Je moet toch alles uit de dag halen wat je kan? Waarom zet je de dingen die je kán doen dat niet even op een rijtje? Denk is na over de mensen waar je heel lang niet meer mee hebt gepraat, en waarom je niet vandaag weer een gesprek met die persoon begint? Als er geen reden is om het niet te doen, doe het dan gewoon! Maak die uren dat je wakker bent nuttig, door iets leuks te doen. De nachten en fantasieën zijn er om te dromen, en de tijd dat je wakker bent is er om die dromen na te streven.

Best grappig eigenlijk.. Uit onderzoek is bewezen dat mensen die tegen zichzelf praten, intelligenter zijn dan de mensen die dat niet doen. Het ziet er misschien wel uit alsof je gestoord bent geworden, maar het helpt je wel dingen uit te zoeken en alles op een rijtje te zetten en de dag zo goed te beginnen. Een momentje van tot jezelf komen eigenlijk.

Daarbij filosofeer ik ook wel is. Ken jij dat ook? Op school ben je met je vrienden en eigenlijk niet zo bezig met die dingen, en het enige wat je denkt is: "ah, okay. Leuk. Potato. HAHAHAHA what?". En wanneer je in bed ligt, of je bent rustig, of je hebt een mooi boek gelezen of een film gezien, en dan denk je opeens "Waarom heeft god de aarde op precies deze plek in het universum gezet zodat menselijk leven mogelijk was?". Tja... De slimme mensen zijn juist diegene die goed over dingen kunnen nadenken, dingen opmerken en herinneren. Merk is op hoe mooi de lucht is in de ochtend. Denk is na over hoe mooi het zou zijn als... De slimste mensen hebben namelijk nooit iets uitgevonden, maar iets opgemerkt. Zwaartekracht is nooit uitgevonden door iemand! Zou wel grappig zijn, stel je toch is voor! De mens zweefde vroeger toen in de lucht als een veertje, en toen dacht Newton opeens "ey, laten we alles even ter pletter vallen!". En BAM. Zwaartekracht uitgevonden!

Waarom ik dit doe, weet ik eigenlijk nog niet zo zeker. Ik denk dat ik op sommige momenten dat ik alleen ben gewoon iemand nodig heb waar ik de diepste dingen mee kan bespreken, iemand die slim is en mij begrijpt. En wie begrijpt mij nou beter dan mijzelf?! Een tweede ik, zou ik niet wensen in deze wereld, want ik weet niet of dat wel goed komt, maar "ik" ben wel de beste persoon om mee te praten. Ik beschrijf mijn gevoelens voor mijzelf, en zo kom ik er toch beter achter wat ik wil en voel, aangezien ik het probeer te beschrijven en probeer te denken.

Nee, zo vaak heb ik dit ook weer niet hoor. Waarschijnlijk zijn dit vooral de momenten dat ik moe ben en alleen, of met probleempjes zit (wat niet al te vaak gebeurt, aangezien ik vrij positief ben). Ach, toch fijne momenten. Vooral als ik net een mooi boek uit heb trouwens, dan begin ik te denken wat ik zou doen in zo'n scenario. Laatst heb ik The Fault In Our Stars gelezen. Prachtig boek! Wie heeft het nog meer gelezen? Ik ben enorm benieuwd wat jullie zouden doen in deze situaties?

Ik hoor graag van jullie dromen en dagdromen! Hoeveel dagdromers heb ik tussen mijn weinige lezers? Laat je horen in de comments! Tot de volgende keer!

Byebye xAnouch.