Ik vind vertrouwen een heel belangrijk aspect als ik nieuwe mensen ontmoet. Ik vind het enorm leuk om nieuwe mensen te leren kennen en vrienden te maken. En zelf merk ik ook dat mensen het ook leuk vinden om te praten met iemand waarvan je denkt dat je diegene kan vertrouwen. Lastig eigenlijk.. Vertrouwen. Je verdient het, of je verdient het niet. Zodra je iets doet dat iemand anders niet aanstaat, word je minder vertrouwt. En zodra je iemand in vertrouwen neemt, dan gaat de ander je ook in vertrouwen nemen. Als iemand een verhaal deelt, dan toon ik medeleven en opties. Ik voel me gevleid dat diegene persoonlijke dingen deelt, en aangezien ik dan weet dat diegene mij vertrouwt, probeer ik diegene ook stap voor stap meer te vertrouwen.
Vertrouwen is nou eenmaal lastig. En dus al helemaal voor een peoplepleaser.. Als iemand met een probleem komt, probeer je natuurlijk zo snel mogelijk te reageren. Zodat je geïnteresseerd overkomt. En je praat gezellig mee over het onderwerp. Maar stel dat je op dat moment huiswerk aan het doen was? Of misschien een klusje aan het doen was? Ja, dat laat je natuurlijk even liggen voor die vriend/vriendin. Zodra je zeker weet dat diegene zijn hart gelucht heeft, ga je weer verder met je werk. Als dit gesprek toch even iéts te lang duurt, kom je in tijdnood met je huiswerk.. Aii..
Ik heb hier natuurlijk ook vrij veel ervaring mee.. Het is misschien heel irritant als je erover nadenkt, dat je dat doet! Want die vriend/vriendin kan er niks aan doen, je had toch niks gezegd of wel? Het best is dat je je mobiel, computer of andere elektronica écht weglegt als je aan het werk bent. Het is misschien lastig, want je bent natuurlijk heel nieuwsgierig of er mensen zijn die je een berichtje hebben gestuurd. Maar néé! Dat komt later wel, en je vriend/vriendin begrijpt heus wel dat je even bezig was.
Ook voor opdrachten op school! Als je in een groepje moet werken, doe je gewoon wat er van je word verwacht en als iemand iets niet af heeft, dan probeer je zo goed mogelijk te helpen. jep.. daar gaat ze weer.. Het is zo irritant, want je geeft jezelf alleen maar meer werk. Als een peoplepleaser moet je nou eenmaal leren dat jij ook kunt helpen door te commanderen. Als je zegt dat je dat stukje zo snel mogelijk wilt, dan moet dat ook. En moet diegene niet verwachten dat jij het anders wel doet.
Natuurlijk is het goed om er voor je medemensen te zijn en voor de mensen om wie je geeft te zorgen. Maar wanneer het jouw werk of tijd in de weg staat, overweeg dan goed wat eerder moet en wat belangrijker is. Die vriend van 2 jaar terug die opeens weer tegen je praat, of die boekverslag die overmorgen af moet zijn? Alsnog is helpen een geweldig aspect in de samenleving. Door elke dag iémand te helpen die je wel of niet kent, voel je je meer voldaan en word de ander ook blij! win-win-winsituatie dus! Een kleine daad elke dag, zorgt er ook echt voor dat je positiever en blijer word! Het is een feit!
Een peoplepleaser zijn is dus niet altijd irritant, het is ook erg leuk en je staat nou eenmaal open voor verhalen, opties en ideeën! Leuk, toch?
Het gaat eigenlijk dus allemaal om het vinden van de balans tussen wat jij nodig hebt, en wat je wilt doen. Ik wíl mensen wel helpen, maar wanneer diegene niks wilt zeggen? Laat dan maar! En wanneer ik druk ben? Laat dan toch lekker! Ik heb mijn studie en tijd meer nodig dan een leuk gesprek die ik net zo goed in mijn vrije tijd kan hebben. En anders moet je wel even goed kunnen multitasken.
Herken jij jezelf hierin? Heb jij nog tips om mij misschien te helpen? Laat je verhalen horen in de comments en tot de volgende keer!
Byebye xAnouch.
